Jak próbowałam zabić koleżankę



Osaczona w szatni po wf – ie

Wciskasz uczucia do za małej torby

Gniotą się między podręcznikami



Strzelam celnie

Ale kula nie przebija klatki piersiowej

Posadzka nie tryska krwią

Jedenasta już próba zawodzi

Nim amunicja się kończy



Maska obojętności

Drżące ręce wędrują do kieszeni

W poszukiwaniu wsparcia szafek

Pozwalam ci uciec

Choć nie masz dokąd

Naziści stoją przed szkołą

Oni nie gryzą - mówiłam

Mimo to strach torował ci drogę do domu

Schowałaś się w fabryce skarpetek

Istniejącej zresztą tylko w wyobraźni



Mało mnie to obeszło

Szczerze mówiąc znaczysz dla mnie tyle

Co śnieg sprzed trzech lat

Pamiętasz ile walczyliśmy o niego w Brukseli

Nim stacja meteorologiczna ogłosiła kompromis

Dziś myślę że było warto

Mimo wszystko

Dziękuję

Miło było

Mam jeden podstawowy problem - zupełnie nie widzę w Twoim wierszu sensu, jakiejś myśli, czy też inteligentnej puenty.

Wiersze to dla mnie jakby nauki życiowe, które każdy pisarz na swój sposób spisuje, a dobry wiersz to taki, z którego można coś wynieść.

Mimo, że nie zawsze (a nawet zapewne z reguły) nie jesteśmy w stanie dokładnie wywnioskować, o co chodziło poecie, wiersz powinien pozostawiać po sobie jakieś uczucia. Powinien skłonić do refleksji.

W Twoim wierszu, szczerze mówiąc, nie dopatrzyłam się niczego...

Przykro mi.

Nadźgane mnóstwo zwrotów, które miały być pewnie w zamyśle intrygujące lub ciekawe w swoim absurdzie (fabryka skarpetek, coś o Brukseli itp.). Nie wyszło ci. Znowu, swoją drogą. Piszesz mnóstwo wierszy, które są - mówiąc szczerze i bez ogródek - pozbawione sensu, polotu i finezji (niech ktoś spróbuje powiedzieć, że nie wie, skąd to cytat). Jak chcesz za wszelką cenę być poetką, to na miłość Sithisa, nie pisz na siłę, ale tylko wtedy, gdy naprawdę wpadnie ci do głowy coś, co warto napisać. Bo na razie większość z tego, co prezentujesz, to bełkot szeptany zmysłowym głosem.

Pozdrawiam.

Nie mam pojęcia o czym jest ten tekst.

<Przewraca sie na ziemię> Co to jest? <Próbuje sie złapać za klamkę> To nie ma sensu <Puszcza ją zrezygnowany> .

Bardzo dziekuję za krytykę, chciaż naprawde, niektórym przydałaby się nauka czytania ze zrozumieniem, bo takie posty "nie mam pojecia o czym jest ten tekst" nie dosyć, ze nic nie wnoszą, to jeszce nie świadczą dobzre o inteligencji piczącego.

Nie, żebym była złośliwa czy coś, ale skoro czytelnik nie rozumie, o co w ogóle chodzi w wierszu, to może coś jest raczej nie tak z inteligencją autora?

Nie sądzę. Podam taki przyklad : Wielu uczniów nie rozumie poezji Słowackiego, ale czy to oznacza że Slowacki był malo inteligentny?

Dodane po 16 sekundach:

Nie sądzę. Podam taki przyklad : Wielu uczniów nie rozumie poezji Słowackiego, ale czy to oznacza że Slowacki był malo inteligentny?

A czy to oznacza, że uczniowie to bezmózgi?

Nie koniecznie od razu bezmózgi. Zazwyczaj po prostu coś przeoczyli, nie zrozumieli, nie wczytali się za bardzo. Bywa. jednak to nie jest wina autora.

Nie koniecznie od razu bezmózgi. Zazwyczaj po prostu coś przeoczyli, nie zrozumieli, nie wczytali się za bardzo. Bywa. jednak to nie jest wina autora.

[Spuszcza głowę w dół]



Bo tu nie ma żadnej winy. Autor coś pisze, jedni odbierają jego twórczość tak, drudzy tak, a trzeci w ogóle nie odbierają, bo najwidoczniej autor do nich nie trafił. I tyle.



Proponuję zakończyć tą dyskusję.