Pułapka

1
Dedykowane Nataszy...

nie ufamy już nawet sobie
świat burzy się u stóp
i szlag nas trafia

z nieba
stajemy na głowie
żeby tylko naprawić błąd
życia na pełnym morzu
żeglować

z braku steru
zatoniemy
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja biała”

cron