Proszę o rzetelną ocenę.



Twe rączki, delikatne jak liść,
są moimi rękami,
a moje ręce ofiarowane są Tobie.
Twe nóżki, lekkie jak liść,
na nic Ci się już nie przydadzą,
moje nogi bowiem, Twoimi się stały.
Twe serce, moim jest sercem,
jedno mamy serce..

Twój ból, mnie boli,
Mój ból, boli Ciebie,
Lilia jest bowiem między nami,
lilia-Byt nad bytami.

Nie da się tego ocenić rzetelnie. A to z tego powodu, że nie istnieją żadne wymierne kryteria takiej oceny. Jedyne, co czytelnik może powiedzieć, to czy czuje tu poezję czy nie. Czy przemawia to do niego czy też jest mu obojętne.

Mnie samemu ciężko jest tu dostrzec wysiłek twórczy, który miałby stać się motorem ciągnącym moje odczucia ku temu, co ukazuje podmiot liryczny. Tratując, rzecz jasna, lilie...

Mam nadzieję, że wyraziłem opinię w sposób jednoznacznie biały, a przy tym także poetycki.

Dzięki.