Gdy ognia jest więcej niż deszczu,
świat cały pali się.
Gdzie będzie żył teraz ogień, skoro wszystko już strawił?
Umrze, bo zjadł już wszystko i więcej zjeść nie może.

Gdy deszczu jest więcej niż ognia,
zalewa deszcz całą Ziemię.
Gdzie będzie żył teraz deszcz, skoro wszystko już wylał?
Umrze, bo odeszła z chmury ostatnia kropla.

Ogień bez deszczu i deszcz bez ognia,
są jak wiersze bez czytelników,
są by być.
Ogień uzupełniony deszczem,
daje owoce dla skupiska bytów z duszami.

Miło, że pojawił się jakiś pomysł na napisanie wiersza. Moim jednak zdaniem był zbyt banalny, trochę oklepany i w zasadzie niczego nowego nie wnoszący. Zabrakło mi trochę emocji. Jest wersyfikacja, ale brakuje mi rytmizacji... I na końcu szafowanie wielkimi słowami - "skupiska bytów z duszami".
Rozwijaj pomysły dalej, może niedługo coś ciekawego się z tego wykluje (:.
Pozdrawiam serdecznie

Zastanawia mnie, czy miał to być wiersze o Bogu, siłach dobra i zła (bo w miarę by mi to pasowało); wstęp do czegoś na kształt „ars poetica”; czy po prostu banał. Brakuje słów kluczy.

Co do warstwy językowej. Nie przejmuj się rytmizacją – to jest zbędny ozdobnik, który wyszedł nie tylko z mody, ale zrobił się mało foremny. Uważam, że gadania o wielkich rzeczach w ogóle tu nie ma, więc spokojnie – nawet jakby były, to bardzo dobrze, bo poezja nie jest dla plebsu. A co do najważniejszego, to jest figur językowych – mniej inwersji, więcej porównań i barwnych akapitów (może warto nawet o jedno porównanie homeryckie?).

Warto też poprawić powtórzenia.