2
Przede wszystkim: „nie” z przymiotnikami piszemy razem (nieznośny, nielubiany, NIENAPISANY).

Rozumiem, że ten zabieg powtórzenia miał służyć budowaniu napięcia, ale nie tak się tego używa. Polecam poczytać rozdział o wersyfikacji w wierszu białym w książce Chrząstowskiej, Wysłouch [ patrz: w moim opisie (wyd. 2000 rok)] oraz o tropach stylistycznych z tego samego dzieła.
A teraz
Teraz już jesteś
Dodatkowo – ten tekst jest o niczym (czyli o miłości). Może byłby ciekawszy, gdyby posiadał jakieś zakończenie, ale tutaj wszystko urywa się w połowie. Czy było zamierzone – nie wnika, ważne, że nie wyszło.
Wszystkim wierszoklejom polecam przed pisaniem:
B. Chrząstoska, S. Wysłouch: Poetyka stosowana
A. Kulawik: Poetyka
[img]http://imagizer.imageshack.us/v2/xq90/839/uzpc.jpg[/img]
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja biała”