"Czy wskazano ci bramy śmierci?

Widziałeś drzwi do ciemności?"

(Hi 38, 17)



***



Chwyciłem dłońmi mocno ISTNIENIE,

Lecz zarazem po kolana wpadłem w śmierć,

Która wciąga mnie jak bagno.



Niczym zwierzę w potrzasku staram się oswobodzić,

Wbijam się paznokciami w fakturę mojej egzystencji,

Ale życie jest takie delikatne...



...rwie się jak sprany materiał,

A ja pozostaję z jego resztkami w dłoniach,

pochłaniany przez ANTYISTNIENIE.



***



"grobowi powiem: "Mój ojcze"!

"Matko ma, siostro!" - robactwu"

(Hi 17, 14)

Niegłupie. Temat może średnio oryginalny, ale całkiem podoba mi się Twoje ujęcie.



Pozdrawiam.