Kokieteryjne spojrzenia,

aromatyczna woń westchnienia,

szary poranek jaśnieje

i skrywa świat w jesiennym słońcu,

a strach na wróble snuje swą pieśń.

Czas w piruetach mija stronnice,

zawrócić nie chce, lecz może spojrzeć

na zostawiony po sobie ład.

Nagrody bogom, a ludziom pióro

i niech budują swe zamki z piasku.

Energię zachowaj na drogę.