"Po zmroku"

jesienią myśli z jednym okiem

gdy czułość śpi twardym snem

budzę się by żyć w ciemności

ostatni promyk normalności ogrzał moje człowieczeństwo

ostatnio wdech i zanurzam się w wodach Styxu

i tak stałem się maszkarą

wytykaną lepkimi palcami świadomości człowieka

staram się obronić przed tym palący dotykiem

moje kły drżą zanurzone w krwi niewiernych myśli

niech wypełnią moje żyły i nakarmią wspomnienia

i tak przez całą wieczność pod gwiazdami

znicz życia nie życia płonąć będzie w ukryciu

drążąc dziurę w głowie pochylonej nad tragedią

tragedią mojej duszy leżącej w trumnie

z kamieniem na sumieniu

i drzazga przestrzeni w sercu wszystkiego

o w morde...toś mnie zaskoczył



wiersz fajny, złożony - trza troche podumać, żeby do czegoś dojść.



"moje kły drżą zanurzone w krwi niewiernych myśli"



ogólnie, to jestem cienki w poezji....i nie czuje sie kompetentny do głębszych wniosków :wink:

Ale Styks w języku polskim piszemy przez "ks", o ile się nie mylę. No chyba, że chodzi Ci o tą grupę rockową z 70 i 80 lat







Pozdrawiam.

Dark.