czasami pamiętam to wszystko zbyt wyraźnie.

chropawy w dotyku beton przy piwnicznym okienku,
zapach ulewy szumiący za plecami,
gardło piekące od powstrzymywanych łez.

świat zamykał się między blokami.
o zmierzchu najlepiej smakowała zabawa w chowanego
- przy trzepaku obok śmietnika odliczali do dziesięciu.

to nie było dla wszystkich, a jednak próbowałam się schować.
posmakować kryjówki idealnej,
dobiec do bazy, gdy nikt nie patrzy.
zaklepać:
raz
dwa
trzy
za siebie!

szeptem.
żeby nie przeszkadzać.
biegłam z pierwszymi kroplami deszczu rozbitymi na policzkach
jak piegi.

i wtedy ktoś krzyknął, że się z nimi nie bawię.
koniec.
pobite gary.

czasami pamiętam to wszystko zbyt wyraźnie.

wstyd i żal gryzący żołądek.
dłonie zaciśnięte w pięści i złość, której nie można przełknąć.
niepewne kroki i miedziana czupryna chłopca z domu naprzeciwko.

przyszedłeś, żebym miała komu powiedzieć:
ale
ja
nie
chcę
się
z
tobą
bawić.

głos skulony w krzyk.

nie chciałam. przepraszam.

Ha, pierwszy, z przyjemnością przeczytałem, ale na blogu masz fajniejsze

Added in 1 minute 17 seconds:

ithulu pisze: czasami pamiętam to wszystko zbyt wyraźnie.

ciarki przechodzą, dobre

zawsze już będziemy trochę [...]

Z białej nocy. siostro_ithulu

Ithi, pięknie!

Bardzo mi się podoba, wzruszające.

O, wow... Albo mam taki dzień, że rusza mnie to, co zwykle mnie nie rusza, albo po prostu trafiam dziś na piękne rzeczy. Tutaj zakładam to drugie. Bardzo mnie ruszyło.
A to doskonałe:

ithulu pisze: głos skulony w krzyk.

Dziękuję Wam bardzo.
Jestem zaskoczona tym wierszem. Przyjęciem też.
To taka historia, którą nosiłam od dzieciństwa. Może musiała wyjść.
Feder9, nie wiem o jakim blogu mówisz.

Uniwersalny temat. Elita. Podwórkowa, czy tam niemal każda inna, istnieje, bo eliminuje albo odsuwa w czasie zaakceptowanie 'obcego' .
Dobry, bogaty w emocje wiersz, a stonowany. Nieprzekombinowany, ledwo zaznaczony liryzm (deszcz i krzyk), uderzająca szczerość i prostota robią świetną robotę.
Myk z sylabizowaniem odmowy dobrze wybrzmiał, może tylko tu:

ithulu pisze: z
tobą

- ze względu na nienaturalne rozdzielenie przyimka z zaimkiem, byłoby lepiej te słowa połączyć w jeden wers.

(dwa zdania chyba są, kończę:)

Przyznam się szczerze, że rozmawiałyśmy o wierszu, tuż przed jego publikacją.
Miałam kilka uwag, do których ithulu, nie zdążyła się odnieść.
Poczekam jeszcze chwilę, zostawiam po sobie ślad i może niedługo znów Cię rozbiorę

ithulu pisze: Feder9, nie wiem o jakim blogu mówisz.

Kiedyś trafiłem w internetach na stronę podpisaną Twoim nazwiskiem, fajne wiersze i zdjęcia, to nie była amatorszczyzna. Ale może to ktoś inny o tym samym nazwisku.

Dwa razy wsiąkłem, papieros, trzeci raz.

Intensywny smak. Ciężkie do przetrawienia, gdy bardziej się wczujesz - i tak ma być. :text-thankyoublue:

Wrotycz pisze: Uniwersalny temat. Elita. Podwórkowa, czy tam niemal każda inna, istnieje, bo eliminuje albo odsuwa w czasie zaakceptowanie 'obcego' .

Dokładnie, a po owocach ich poznacie. :piwo:

Wrotycz, Sarah, Faraon, dziękuję Wam bardzo.

Ten wiersz jest w jakiś sposób poruszający. Widzę tu jakąś melancholię i trochę gniewu. Podoba mi się też forma.

Łabędź, dziękuję.