społecznie

bosy klęczę na kolanach

w błocie a oficer

Szaranagajama

z pałką w ręku śmieje się

do rozpuku

z mojej pasiastej koszuli

jednolitej do innych

z mojej głowy ułożonej

i ogolonej z myśli

z braku własności

z naiwności

z poczucia samotności

z obezwładniającej nagości

nicości

z niewyobrażalnej rozpaczy

z gorących łez i sinych

drżących dłoni

z zawołań Litości

z mojego grzesznego sumienia

z nieodwracalnego obnażenia

duszy

której mieć nie będę

na długo



wreszcie spogląda na tych

którzy odchodzą

na jego rozkaz odebrawszy mi

perspektywę życia

podobną do Bramy Triumfalnej...

Najłatwiej było by to brać dosłownie... ale nie trzeba i do takiej interpretacji się posunę.



Otóż Litość jest kimś, kogo tłamsi si przez chorą nienawiść społeczeństwa. Prawo dżungli ma większe zastosowanie w życiu ludzkim, niż w naturze. Bo tu zwycięża najsilniejszy, nie najlepszy. Inteligencja, mądrość, wrażliwość czynią nas lepszymi, ale nie dają siły która pozwala się obronić fizycznie. A gdy jesteśmy zniszczeni fizycznie słabniemy nie raz i psychicznie. A wtedy jest koniec. Jak w drugiej zwrotce.



Wiersz całkiem zgrabny. Szczególnie fajnie prezentuje się "Litość" z dużym "L".

ave poeci młodego pokolenia.

Bardzo piękny wiersz, jestem przeczulona na punkcie takiej tematyki i uważam, że napisałeś/a bardzo zgrabny, wrażliwy i doskonale brzmiący wiersz.Pozdrawiam.

podoba mi się. życzę powodzenia w dalszym tworzeniu

pozdr

Nitocriss pisze:Szaranagajama

Khem... Jasne... Niech zyje Freud i Japonczycy...

Nitocriss pisze:
z braku własności

z naiwności

z poczucia samotności

z obezwładniającej nagości

nicości

ości, ości, ości... Jeszcze wiecej ości i sie koty zleca...

Nitocriss pisze:
z mojego grzesznego sumienia

z nieodwracalnego obnażenia

duszy

której mieć nie będę

na długo

enia enia... Gienia... a pozniej zgrzyt... wspaniala mikstura...





Mogl byc niezly wiersz... ale niezly wiersz latwo zepsuc... jak widac...

jest taki awangardowy środek stylistyczny,echolalia się nazywa,poczytaj sobie trochę teorii.

Tia... Teorie znam... Ale jak widac nie potrafisz jej w praktyce wykorzystac... Nie mozna podkreslic rytmicznosci czy tez melodyjnosci tego tekstu... jesli w ogole jej nie posiada... Iscie awangardowy wiersz... faktycznie



Smacznego...

Białoszewski.Był ktoś taki.Postmodernizm może ?

Tia... Byl ktos taki, jeden z moich ulubionych poetow w dodatku... ale raczej nie mozesz porownywac tego "czegos" do Bialoszewskiego...



Jesli cos publikujesz, to musisz sie liczyc z krytyka... Niektorym sie podoba, mi nie... O czym tu dyskutowac...

taaa.... byłby fajny, gdyby nie te piekielne końcóweczki.... powtarzane po sześćset razy.

A mnie się podoba.

To już raczej wina jezyka polskiego, że te końce słów takie są