Przyjaciółki





Jak dwa młodziutkie kotki które wspólnie

Wyjadają truskawki z urodzinowego tortu

Przyglądają się sobie spod przymrużonych

Powiek. Dyskretnie śledzą plamki światła

Jak soczyste biedronki wędrujące po ich

Nagich ciałach i uśmiechają się do siebie

Niepewnie.

Przyszła Pani Reżyser i wokalistka

Rockowego zespołu z czasem wychodzą

Z ukrycia mocno trzymając się za ręce.

Z czasem uczą się ignorować tych

Praworządnych którzy jako pierwsi

Podnoszą kamienie by ukarać podłych

Grzeszników którzy nie boją się kochać.

Wybacz, ale jeśli mogę wtrącić swoje zdanie: to dla mnie nie jest wiersz, równie dobrze można to zapisać linią ciągłą jak w prozie i wyjdzie to samo. Albo ja jestem niewrażliwa

Hmm... podejrzewam, że tu nie chodzi o niewrażliwość, ale jakieś takie Twoje - dodam dosyć często spotykane - przwyczajenie do poezji dawniejszeych epok, pełnej częstochowskich rymów i patosu. Tak mi się wydaje, że stąd wzięła się Twoja opinia, oczywiście mogę się mylić, ale myślę, że gdybyś zagłębła się w poezji współczsnej, wiedziałabyś, ze wielu współczesnych autorów utzrymuje swoje wiersze w własnie takim, zbliżonym do prozy stylu.