Wstanę

Otrzepię się z prochu i kurzu

Wiem, że to wszystko jest doczesne

I kiedyś się skończy...

Ale mam jeszcze siłę

By o to zawalczyć.

Ufam ludziom, choć nieraz

Mnie zawiedli

Ta ufność mnie kiedyś zabije

Ludzie otaczają mnie

Wytrzeszczają oczy

Udają, że chcą pomóc

A tak naprawdę...

Najchętniej zamknęliby mnie

W klatce

Matki z dziećmi przychodziłyby:

"Takie ciekawe widowisko"

Dziwadło zamknięte na klucz

Jedyny, który zna prawdę

O tym świecie

Próbujący się uwolnić

Z bezdennej czeluści

Ludzkiej nienawiści i zazdrości

To ja

Mam jeszcze trochę sił

Na ostatni wielki powrót

"Chęć zemsty" -te słowa

Odbijają się echem

Ale przecież nie mogę

Jestem jednym z nich

Podnoszę się wreszcie

I idę...



* * * * *



Mam jeszcze trochę sił

Na ostatni wielki powrót

Hmmm ...do mnie nie trafił ten wiersz ...wydaje mi się poza tym trochę przegadany ..

Do mnie też nie. Temat nie jest zły - można było lepiej to zrobić. Raz masz znaki interpunkcyjne a raz je olewasz - poza tym "-" oddziela się spacjami z obu stron

Przegadany? nie dal mnie. Ja właśnie to lubię. Zanurzyłeś się w uczuciu i wylałeś je na papier. I to się liczy dla mnie najbardziej. spacje i przecinki można olać. One się nie liczą. Liczy się uczucie. Bardzo mi się podoba.