"Serce" [psychologiczno-obyczajowy]

1





Serce





Tylko czasem bijąc głową jak dzwon

w piekła przestrzenie

biegnę



Tylko czasem jak ton pustego śmiechu bije.



– Uderza –

Tylko czasem padam przygnieciony

z twarzą wgniecioną w ziemię tak,

iż mogę ujrzeć drugą stronę piekła.

Gdzie jest zawsze słyszalny,

ten sam,

pusty śmiech szaleńca.








ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja biała”