Odwracasz głowę,

lecz musisz mi spojrzeć w oczy,

bo to Twoje życie.

Jesteś w nim tylko Ty,

Toja droga,Twój świat.



Nie ma obok Ciebie nikogo,

kto za rękę trzymał by Cię...

Jesteś sam,

sam jak ziarnko na pustyni...



Ciągle się potykasz,

upadasz i sam musisz wstać.

Inni stoją i kopią,

bo boją się,żebyś Ty

nie skopał kiedys ich.



Twoja dłoń wciąż sama wśród ludzkości,

boisz sie otworzyc oczy.

Odrzuc lęk,odłóż strach,

każdemu z nas dane jest

poczuć namiastke szczęścia...



Nie ma obok Ciebie nikogo,

kto za reke trzymałby Cię...

Jestes sam,

sam jak ziarnko na pustyni...

Lecz los się kiedyś odmieni!

Podadzą Ci rękę jak bratu

i będziesz jednym z nich.



Dojdziesz do celu,

który przez całe zycie sie śnił.

W końcu tez obok Ciebie

ktoś będzie przez życie chciał iść...

Wybacz moje zachowanie, ale pragnienie by nowe osoby się przedstawiały przed napisaniem czegokolwiek weszło mi w krew, a poza tym tkwi w regulaminie. Więc bądź łaskaw to uczynić.



Pozdro.

Jak już to bądź łaskawa:) No tak w zasadzie wymaga tego savoir vivre(nigdy nie jestem pewna jak to sie piszę). Myślałam,że wystarczą dane wpisane w profil przy rejestracji,ale no trudno nikt nie jest nieomyly. Przedstawiam się zatem:. Tak więc jestem Ewa, mam 18 lat, trafiłam tu przez przypadek, a skoro już trafiłam to stwierdziłam, że może nie będzie to straszliwą szkodą dla literatury, jeżeli zamieszczę kilka mych utworów.

Różniweż pozdrawiam!

Przepraszam,mój błąd



Ale,mi chodziło żebyś zrobiła to w dziale do tego przeznaczonym,czyli tutaj:

http://www.mojeforum.net/pisarze/tu-sie ... 0.xandgrey



Mam nadzieję,że ta odrobina "biurokracji" Cię nie odstraszy.



Pozdro.

No cóż...biurokracja to nieodłączny element życia,w tej czy innej formie.Naturalnie dostosuję się do tutejszych zwyczajów i przedstawię się tam, gdzie należy:)



Pozdro!

Hmm,podoba mi się,mimo,że kompletnie się nie znam na poezji,nawet tej białej(albo zwłaszcza).

Zmieniłbym tylko to:
na l łatwiej się będzie czytało.



Poza tym nie mam zastrzeżeń.Ciekawy utwór.



Pozdro.

coś (tak, tajemincze COś) nie pasowało mi w przedostatniej strofie. Bardzo mi sie podoba całość. Juz na poczatku utworyu "wpłynęłam", na prawde swietny utówr pozdrawiam

cieszy mnie fakt,iż sa jakieś pozytywne głosy:) a co do końcówki...istnieje coś takiego 'jak twór wyczerpującej się weny' i często jego ofiarą padają końcówki wierszy.Tak też sie stało w tym przypadku,mi osobiście średnio 'leżą' te ostatnie wersy,ale wena na ten wiersz nie wraca,więc sa jakie są.