Pstryczek

1
Pachniało szarością
Usadzili mnie na tym przeklętym krześle
Pokropili czoło gąbką z wiadra

Pstryk
Objęły mnie dreszcze humanitarności

A przy włączniku
Łzy wywarły zwarcie
zwięzłość jest siostrą talentu.

2
Pokropili czoło gąbką z wiadra
nie sądzę... kropienie gąbką wydaje się raczej niemożliwe
humanitarności
słowotwórstwo nacechowane błędem

Pomysł dobry, przekaz jasny, ciekawa forma - wykonanie leży.
'ad maiora natus sum'
'Infinita aestimatio est libertatis' HETEROKROMIA IRIDUM

'An Ye Harm None, Do What Ye Will' Wiccan Rede
-------------------------------------------------------
http://g.sheetmusicplus.com/Look-Inside ... 172366.jpg

3
Bez dwóch ostatnich wersów jest bardzo dobre.
"Dreszcze humanitaryzmu" - po tym powinien być koniec.
- Nie skazują małych dziewczynek na krzesło elektryczne, prawda?
- Jak to nie? Mają tam takie małe niebieskie krzesełka dla małych chłopców... i takie małe różowe dla dziewczynek.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja biała”