Zdradzona, łzą odpłynęła.

Dno - nie, nie było dna.

Była jak pusta koperta.

Adresat nieznany.

Usta zaciśnięte.

Kropla spadła,

Roztrzaskała się o beton.

Pękła.

To łza.

Serce też pękło.

Wzrok utkwiony w dal.

Właśnie tędy przeszła.

Zdradą powalona.

Odeszła.

Kto taki?

Miłość odeszła.

Pozostało opakowanie.

Samotność i łza.



Pozdrawiam wszystkich szczęśliwych i nieszczęśliwych.

Patrzył w oczy i kłamał,

Tak podle!!

Wbijał ciernie i mówił,

„Sama chciałaś”

Ja, mnie, dla mnie,,,

Słuchałam - mój Boże.

A ja tego szczura kochałam.

ciekawy wiersz, jednak popracowałabym nad rytmiką pozdrawiam