Zauważcie, że kac może występować w różnej postaci
i po zastosowaniu różnych używek.
Mnie dziś jednak rozkłada kac osobistościowy,
zbyt prywatny, żeby mówić o nim otwarcie.

Kac osobistościowy rozkłada mnie
na sto różnych sposobów.
Teraz akurat, gdy czytam wiersz
każe mi nad sobą płakać,
bo wiersz był przecież mój
i grafomania też moja.

Ale kocham ją, więc krytyk powie mi
że tu jest pies pogrzebany.

składne i logiczne. no i wydaje mi sie, ze trafne. choć z tym kacem to tak różnie...

ale jak mowię, sympatycznie. wszystko obrałeś w bardzo sympatyczne słowa, a umiejętność manewrowania słowem bardzo się liczy.

kac osobistościowy

tylko tu mi coś zgrzyta... na pewno tak?

a w ogole to po czym ten kac osobistościowy, co?

Grafomania się nie martw. Lovecrafta tez za to udupili. Nie jego jednego.
Wiersz. Lekko i zgrabnie. Ladnie. Pozdrawiam.

Spodobał mi się ten wiersz. Rzadko mi się zdarza, że zamyślam się na dłużej nad przesłaniem, a tu proszę, ciągle mam "kac osobistościowy" w głowie .

Dziękuję, Ollars. Dziękuję, Markus. Dziękuję, Szatynka

Podoba mi się puenta, nie jest wymuszona, ale, rzeczywiście, "puentuje". Wielki plus za to, ze autor nie próbował byc na siłę niezrozumiały, że nie dawał potrójnych metafor. Jest dobrze, dobrze, nawet bardzo. Podoba mi się.