List na protezę

Piszę słowa dla ciebie
nieko­nie­cznie do ciebie
Beat­le­si grają dumną melodię
pur­pu­rowy świat już zasnął
zginął w od­da­li na łące koncert

Żyję szyb­ko biegam też
połykam po­wiet­rze przez suche usta
aż w końcu spo­tykam kogoś
kto poz­wa­la zwolnić
zauważyć uczu­cia między słowami
wy­nieść egzys­ten­cję nad rzekę aniołów
zo­baczyć sens w zmęczo­nych oczach

Dla­tego dzięko­wać na­leży wierszem
i żeg­lo­wać jak Odys ku marzeń spełnieniu
po to jest wiara, żeby mieć nadzieję
poz­bi­jać z niepew­nych de­sek piękny pałac