wiersz 2

1
„W nocy”





martwe nocne dźwięki

szum wiatru za oknem

dudni tramwaj



w pokoju iluminacja



o życiu refleksja i

o śmierci

żalu westchnienie



wpół do dwunastej

gdy słychać złowieszczy sygnał

karetki



uratują

a jeśli nie



wtedy lista zmarłych parafian

dłuższa będzie

o nazwisko



własny oddech w nocnej ciszy

to łatwo słyszalny znak życia

gdzieś w oddali

ktoś oddech swój słyszy

raz ostatni



poznaje bytu istotę

sens sztuki

którą życiem napisał

teraz interpretuje



swoją rolę odegraną

lepiej lub gorzej

ocenia i płacze

a może uśmiecha się

trzyma rękę

sobie najbliższą

a może nie



między tym ostatnim krwi przepływem

a serca domknięciem wiecznym

wszystko się wyjaśnia



martwe nocne dźwięki

zapach gromnicy

kopcący płomień

który wygaśnie zaraz



sztuka miała być długa

zagrana w aktach co najmniej kilku

tylko życie

krótkie
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja biała”