Ty, roztańczony niczym kreska na papierze

malowideł niejasnych,

Paradoksalnie oczywisty

jakby linia życia – piekła i nieba,



Rozśpiewany jak kule

karabinów maszynowych,

Swoim światem napojony, zapatrzony

we własne, lustrzane odbicie,



zawsze palisz papierosy.

pewnie myślisz, dlaczego mnie nie komentują? otóż, za dużo przymiotników, generalnie to grafomania z której nic a nic nie wynikło i nie wynika i wynikać zapewne nigdy nie będzie. dlatego nikt nic nie pisze.

Orbitowanie przyznaję rację..pozdrawiam