pozamieniane twarze znanych głosów

wyprzedzają kształty myśli o krok

dzwoni w uszach dym gorzkich i złych

więc zapada się wsobie świat

chcąc odbić się od lustra

sobie nadanych ram

siecią rys na szkle

pęka tafla

odchodząc

drogą

łez

Dziwny. Niespecjalnie mi się podoba, aczkolwiek moze to tylko kwestia gustu...

a mnie osobiście podoba się bardzo ta wersyfikacja, innowacja zastosowana wspaniale!

Pełny eksperyment wersów bardzo udany tutaj a treść także niebanalna...podziwiam wodoryt

Tylko jest jeden błąd - w trzecim wersie jest 10 sylab tak jak w drugim, a powinno być 9 - jeśli dobrze odczytałem koncepcję struktury. W pozostałych ta prawidłowość jest zachowana.