Jest takie pragnienie

Ktorego nie mozna nasycic

Ma kolor twoich oczu

I smak twoich ust

Gdzies miedzy serca biciem

A drzeniem warg

Tym silniejsze im dalszy sie wydajesz



Jest taki niepokoj

Ktory nie daje spac

Zamkniety w moim sercu

Z wszystkich liter i alfabetow swiata

W kazdym jezyku

Uklada sie w twoje imie



Jest takie uczucie

Ktore zamyka mi oczy

Na wszystko poza toba

Wszechogarniajace

Bez dna



Gdzie sie konczy

niecierpliwosc

a zaczyna cierpienie

jak nie umrzec z tej milosci

i zyc poza nia

Jak ja rozumiem to o czym piszesz....



Dlaczego zawsze musi być tak, że opisywanie naszego cierpienia jest takie piekne i bolesne?

Niestety tak jest i choćbyśmy się nie zgadzali z tym stwierdzeniem, jest ono najszczerszą prawdą.

Dlatego Kamilo ... rozumiem.

Wiersz bardzo wymowny...doskonale Cię rozumiem...