Mroczny, szary swiat

posrod ktorego stoje ja.

Ciemnosc, ciemnosc wszedzie, bez krzykow sie nie obedzie.

Gdy chce sie od niego uwolnic, potrzebne jest mi tylko kilka stronnic.

I czytam...

O istotach zywiacych sie mna, moja wlasna krwia.

O tym co jest mi dalekie

i o tym co bliskie.

Wtedy na jakis czas,

wpadam w dziwny trans.

Mowie: "To juz ostatni raz"

Ale nigdy nie jest to prawda.

Wybacz szczerość ale to jakiś "protest song" a nie wiersz. Brak oryginalnych metafor, brak rytmu, stylu. To, że nie ma rymów, nie znaczy,. że to wiersz biały. Własciwie to nawet nie jest wiersz.

Powtórzenia "ciemność" niczego nie wnosza, staraj się ich unikać. Dziś już się tak nie pisze. Nawet jeśli ten tekst jest stary, jak napisałaś, warto było go poprawić i skorygować według dzisiejszych standardów w poezji. Wiem, że ta współczesna poezja jest dość trudna, ale tylko z pozoru.

Kolejna sprawa to zaimki:

Piszesz: "O istotach zywiacych sie mna, moja wlasna krwia.

O tym co jest mi dalekie"



"mną", "moja" "mi", a wszystko w dwóch wersach.

Kolejna rzecz, wychodzi rym: czas - trans - raz.

Poezja biała na tym polega, że nie ma tam rymów. Zawsze jak nie masz pewności zaznacz, że wiersz jest nieregularny, wówczas inaczej się go odbiera.



Warto też pomyśleć o podziale wiersza na zwrotki i zachowaniu w miarę proporcjonalnych wersów.



Nie zniechęcaj się do pisania wierszy, ale pracuj nad nimi. To nie jest tak, że siadasz i piszesz pięć minut i już wiersz. Dobry wiersz powstaje czasem kilka dni, wymaga wiele pracy, szukania odpowiednich słów, a na koniec i tak trzeba go poddać obróbce szlifierskiej.

poszepa, to nie jest poezja biała, tylko zdecydowanie rymowana.

Zanim przeniosę do właściwej przegródki, poświęć chwilkę i pododawaj kreseczki i ogonki do polskich literek, bo używamy tu języka polskiego, a nie "international Polish" :-D

Sugeruję też podział wersów według rymów, aby stworzyć widoczną konstrukcję.

ps. to jeszcze nie jest weryfikacja, na razie prośba o korektę przedwstępną.

dziekuje za cenne uwagi.

Szczerze powiedziawszy to chcialabym to wcielic w zycie lecz za bardzo nie wiem jak...

Po prostu nie umiem.

Z tym mam najwiekszy problem.

i nie wiedzialam czy to poezja biala czy nie.

Jesli ktos ma jakis pomysl to prosze pokazcie mi jak moglby on wygladac

[ Dodano: Sob 11 Kwi, 2009 ]
Mroczny, szary swiat

pośród którego stoję ja.

Ciemno, cicho wszędzie, bez krzykow sie nie obędzie.



Gdy chcę się od niego uwolnic,

potrzebne jest mi tylko kilka stronnic.

I czytam...



O istotach żywiących sie mną,

moją własną krwią.

O tym co dalekie,

i o tym co bliskie.



Wtedy na jakiś czas,

wpadam w dziwny trans.

Mówie: "To już ostatni raz",

ale nigdy nie jest to prawdą.



Czy moze byc??