Mój czas się kończy i w końcu mam czas.
Sprawdzam jak wysoko sięga noc. A ponad-
-to? Oduczam się parskania śmiechem.
Stare konie tak nie robią, mawiała mama.

Tata jest chybawierzący, palący, ale mój
czas minął. Jestem taki sam i taki
bezbronny. Golę się pod włos, inaczej
nie umiem. Już się nie nauczę, minął

czas nauczek.

Bardzo fajny wiersz. Lubię takie. Nie będę tu pisać pisać prozą, jak ja to rozumiem-- wtedy czar poezji pryska.

Podoba mi się Twój styl, sposób w jaki przekazałeś swoją myśl.