W Raju...

1
W Raju...



W Raju wszystko jest doskonałe.
I każdy o tym wie.
Nie trzeba tam niczego tłumaczyć.
Wszystko jest jasne.

W raju nie ma domów i dróg.
Nikt nie chodzi do pracy, na zakupy.
Nikt nie liczy czasu, jaki stracił.
Wszyscy tylko siedzą i gapią się w ziemie.

W raju nikt nie mówi.
I nikt nie słucha, bo niby, po co.
Dawno już wysprzątano umysły ze słów.
Symbole nic już nie znaczą.

W raju szczęście jest wszędzie.
Niemo wypełnia przestrzeń.
Wszystko jest czyste.
Nikt nie myśli.

W raju nie ma ludzi.


.

2
Lu pisze:ziemie.
ziemię :P
Lu pisze:bo niby, po co.
jestem przeciwna temu przecinkowi :) (ale się nie znam na przecinkach, to tylko moja intuicyjna sugestia :) )

Mocna końcówka. Ale w takim razie kim są ci "wszyscy" ? :)

3
No i pokusiłam się o komentarz...
Lu pisze:Wszyscy tylko siedzą i gapią się w ziemie.
Tak myślę, że lepiej by było to też napisać jakoś bezosobowo, bo się kłóci z końcówką;) jak to w raju nie ma nikogo? przecież ktoś się gapi w ziemię;)
ObrazekObrazekObrazek

4
Lubię poplątany styl pisania poezji, więc cóż. Nie przypadł mi ten wiersz do gustu. Jak dla mnie jakiś taki prościutki, bez urazy oczywiście.

Pozdrawiam ^^
"Stąpaj ostrożnie,

Stąpasz po marzeniach..."

5
To, że w Raju nie ma ludzi, to nie znaczy, że nie ma tam nikogo ani niczego.

"Człowiek jest czymś co powinno być pokonanym." Ten cytat z Nietzschego rozumiem nieco inaczej niz on. Człowiek nie umie być szczęśliwy. jego balastem jest własnie jego natura - człowieczeństwo. Dlatego utopie sa mitem. Raju nieda sie zbudować dla ludzi. Aby wejść do Raju, trzeba sie oczyścić: z myśli, ideii, nazw, jezyka, słów, sensu, wartości, symbolii. Trzeba być czystym, tak jak na początku - w Raju plejstoceńskiej Afryki. gdy przestaniemy być "ludźmi" zaczniemy być "szczęśliwymi".

Do takiego wniosku doszedłem po latach moich obserwacji.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja biała”

cron