Redagowanie tekstów to złożony proces, o którym napisano już niejedną książkę i nie chciałbym mówić o tym, co można przeczytać na przykład tu (mowa nawet o znakach korektorskich). Mam na myśli porady praktyczne. Oczywiście trudno redaguje się w poprawny sposób własne teksty, ponieważ zbyt dobrze je znamy i często wszystko wydaje się w porządku, mimo że tak nie jest. Jak sobie z tym radzić? Zauważyłem, że łatwo popełnić błąd w redagowaniu, jeśli czyta się własny tekst zdanie po zdaniu, od początku do końca. Wtedy zwykle nie widać nawet tego, co oczywiste. Żeby poradzić sobie z tym problemem wystarczy zaburzyć kolejność. Można czytać wyrywkami jedno lub dwa zdania albo otworzyć tekst, kliknąć "szukaj" i wpisać jakąś często występującą zbitkę liter np. "bie", "wa", "się" itd., a potem przyglądać się pojedynczym zdaniom. Wtedy kontekst znika i widać dużo więcej! Wpadłem na ten pomysł dzisiaj. Sprawdza się doskonale, przynajmniej w moim przypadku. Wytłuszczam podejrzane fragmenty, szukam dalej, a na koniec poprawiam. Poza tym dobrze czytać na głos, odłożyć tekst na kilka dni (tygodni), a nawet wydrukować go sobie, bo na kartce papieru też widzi się inaczej. Jeśli skrywacie w zanadrzu jeszcze jakieś wartościowe porady, to zapraszam.

Emulator mowy, najlepiej dobry. Ivona się świetnie sprawdza, darmowego dobrego nie znalazłam. Wyłapie wszystkie literówki, słyszy się czy tekst płynie czy nie bardzo, zgrzyta czy nie, no i człowiek nie denerwuje się, że obcy czyta i ojejkucośsobiepomyśli. No, a poza tym, obcy nie złapie wszystkich literówek.

Swing, twoja rada bardzo mi pomogła. Ivona jest doskonała, wyłapała jeszcze siedem literówek z powieści, którą poprawiałam tysiąc razy. Dziękuję.

Spróbowałem trialowej wersji Ivony. Zabawne

Literówki rzeczywiście fajnie wyłapuje, natomiast co do płynności i zgrzytania nie zawsze. Niektóre wyrazy lub wyrażenia czyta dość dziwnie np. z bardzo mechanicznym akcentem. Poza tym Ivona nie powie czy uważa tekst za ciekawy czy nie.

Bo o to trzeba zapytać Iwonę

A ja tak z zupełnie innej beczki (za Monty Python).

Czemu miałoby slużyć takie drobiazgowe poprawianie literówek?

Mam doświadczenie tylko przy wydaniu 1 książki, ale z tego, co wiem, kilka literowek w tekście czy nawet błędy składniowe nie przeszkadzają wydawnictwu, pod warunkiem, że tekst jest dobry. Przecież sami mają korektę, więc wyłapią to.

raan pisze:Czemu miałoby slużyć takie drobiazgowe poprawianie literówek?

Bedę mówiła przypowieściami:
Kiedyś poszłam z jedną dziurką w rajstopach na spotkanie (nie zauważyłam, bo i nie p[patrzyłam). Ludzie byli taktowni i grzeczni. Ale kilka razy, na stronie zwrócono mi przyjaźnie uwagę.
Czułam się źle. Lepiej się oglądać, bo powoduje dyskomfort. I dbałość o to jest świadectwem grzeczności i świadomości wagi sytuacji.

Na marginesie - ja robię literówki, dużo, ale staram się wyłapywać, skoro wiem, że robię.

Czemu warto wyłapywać literówki samemu?
Bo czasem nie wyłapie ich też zawodowiec i w książce pojawi się błąd, który wybija czytelnika z rytmu. Im bardziej siedzisz nad tekstem i go poprawiasz tym mniejsza jest szansa, że przydarzy się coś takiego i kolejne wydania będą różniły się tylko okładką.