Wiem, że ten temat może się wydawać dla większości z was banalny. Niestety bardzo często zdarza mi się gubić podmiot.

Czy stosujecie jakieś metody, aby uniknąć gubienia podmiotu (stawiam, że nie)?
Gdzie mogę przeczytać coś więcej o tym problemie?

Możesz podać jakieś przykłady takiego gubienia? Bo przyczyny mogą być różne i sposoby na to też.

" - Jeśli naprawdę chcesz wiedzieć, to ci zdradzę – powiedział Borys do mężczyzny w kapturze, z którym szedł tunelem w stronę światła"

Chodzi mi także o takie błędy, które występują na przestrzeni kilku zdań, a nie tylko jednego.

Na przykład:
"Był to dosyć wysoki mężczyzna, na oko miał pięćdziesiąt lat. Ubrany w bardzo elegancki i równie drogi garnitur."

O! To jest problem bardzo mi bliski. Też często gubię się gdzieś w środku zdania, wychodzi mi straszny miszmasz. Gubię nie tylko podmiot, ale i często sens i myśl.
Dlatego staram się raczej pisać krótkimi zdaniami, często równoważnikami. Lepsze krótkie zdania niż nieład i kaptur idący w stronę światła.

Kajsz, też myślałem nad takim rozwiązaniem. Jednak to chyba uciekanie od problemu, zamiast stawienie mu czoła.

Poza tym, wydaje mi się, że duża ilość krótkich zdań może znudzić czytelnika.

W pierwszym przypadku podzieliłabym: - Jeśli naprawdę chcesz wiedzieć, to ci zdradzę – powiedział Borys do mężczyzny w kapturze. Szli tunelem w stronę światła. I dalej kontynuacja dialogu.

W drugim przykładzie brakuje nie podmiotu (jest domyślny), lecz orzeczenia. Poza tym, mężczyzna był wysoki i wyglądał na tyle i tyle lat przez cały czas, natomiast ubrany był w konkretny strój w tym momencie. Dlatego napisałabym tak: Był dosyć wysokim mężczyzną. Wyglądał na jakieś pięćdziesiąt lat. Tego dnia miał na sobie bardzo elegancki i drogi garnitur. Albo (jeżeli chodzi o to, że ubierał się tak codziennie): Zazwyczaj nosił eleganckie i drogie garnitury. "Równie" wyrzuciłabym, bo jest to przyrównanie nie wiadomo do czego. Ceny do elegancji? Po co to porównywać, skoro to odrębne cechy?

Przy pisaniu nie przejmowałabym się w ogóle takimi błędami - nie takie rzeczy się wypisuje w szale twórczym. To normalne. Poprawia się je dopiero przy redakcji tekstu, kierując się logiką i wiedząc, co jest w poprzednim i następnym zdaniu, dzięki czemu można uniknąć powtórzeń.