Latest post of the previous page:

Wolha.Redna pisze:Stanowczo zbyt daleko idące wnioski, interpretacja nie w tę stronę.

Interpretacje? Wnioski? O co Ty mnie posądzasz o tak późnej porze?

I nie odpowiedziałaś, o jaką drogę Ci chodzi. Bo jeśli o taką, że na początku historii jesteśmy w jednym punkcie, a na końcu w innym, to przypadłość literatury w ogóle, a nie tylko fantasy. Dreptanie w miejscu jest nudne.

I nie odpowiedziałaś, o jaką drogę Ci chodzi. Bo jeśli o taką, że na początku historii jesteśmy w jednym punkcie, a na końcu w innym, to przypadłość literatury w ogóle, a nie tylko fantasy.

Precyzując - pora faktycznie późna, więc może to się okazać dość karkołomne - wydaje mi się, że literatura fantasy wyrasta z, po pierwsze, metafor (potwory, bestie, przeszkody wszelakie, sama podróż, w którą udaje się bohater...), po drugie, z ludzkiej tęsknoty za czymś, co wyrasta poza zwykłe doświadczenie. Stąd pewna nadreprezentacja ludzi wybranych, wyalienowanych, szczególnie utalentowanych, w jakiś sposób niezwykłych.
Mówiąc o drodze, mam na myśli drogę, która jest wypadkową tych dwu nurtów. Bohater wkracza na jakąś ścieżkę, która wynikła z tego, co wymieniłam.

Kochani, polecam lekturę Proppa "Morfologia bajki".

SCHEMATY W FANTASTYCE

Ilość wariantów jest ograniczona, możliwości ich przetworzenia - nie są ograniczone niczym, prócz wyobraźni pisarza

Może po prostu używając fantasy, można pewne rzeczy lepiej pokazać? Albo inaczej?

Powielanie stereotypów ma jedno źródło: chcemy tworzyć rzeczy podobne do książek które nam się podobały/odniosły sukces. Wniosek: chcesz pisać w obrębie danego gatunku, czytaj inną literaturę. Jasne, chcemy wiedzieć jak poradzili sobie inni, ale lepiej o tym zapomnieć, bo nic dobrego z tego nie wyniknie.

Mój przyklad: miałem epizod z postapo, w ramach przygotowań przeczytałem sporo książek z tego gatunku. 10% miało jakąś wartość, reszta to syf z całym bagażem stereotypów. Strata czasu. Drugi raz już tego błędu nie popełnię.

Mam wrażenie, że fantasy zachowuje wszelkie cechy powieści gatunków rozmaitych, gdyż jej specyfiką jest przede wszystkim odmienność świata, w jakim została osadzona akcja. Ta właściwość nie jest czynnikiem, który w istotny sposób modyfikuje schematy fabularne. Dlatego w fantasy można odnaleźć rozwiązania typowe dla powieści przygodowej (zazwyczaj płaszcza i szpady), wojennej, psychologicznej (a czemu nie? Grobowce Atuanu, na przykład), kryminału, itd. Również klasycznej powieści obyczajowej. Struktura opowieści nie może róznić się w sposób zasadniczy od tych, jakie obowiązują, gdy akcja rozgrywa się w świecie rzeczywistym, gdyż konstrukcja fabuły jest w znacznym stopniu niezależna od uniwersum, jakie wymyślił autor. To bohaterowie są zależni, a także sposoby ich działania. Dlatego cała róznorodność wykreowanych krain oraz istot, które je zamieszkują, bardzo pociągająca dla czytelników, nie zmienia faktu, że na poziomie szkieletu konstrukcyjnego mamy do czynienia z rozwiązaniami doskonale znanymi skądinąd.

Zgadza się, Rubia ma rację. Fantasy to tylko sztafaż, reszta, to znaczy konstrukcja, pozostaje bez zmian. Istnieje fantasy historyczna, sensacyjna, kryminalna ( np. seria Glena Cooka o detektywie Garrecie) itp.

Gdyby to była tylko dekoracja, nie mielibyśmy różnicy jakościowej w fabule, a jest.

Na czym ta różnica polega? Jakieś przykłady?

Wolha.Redna pisze:Gdyby to była tylko dekoracja, nie mielibyśmy różnicy jakościowej w fabule, a jest.

To znaczy?

Ot, czytam teraz równolegle dwie książki, wspomniane wcześniej "Noce i dnie" Dąbrowskiej (3 tom) oraz "Szamankę od umarlaków" Martyny Raduchowskiej. U Dąbrowskiej ludzie się żenią, rodzą im się dzieci, ktoś umiera, ktoś chodzi na spotkania polityczne i na studia. U Raduchowskiej ktoś umiera, ktoś chodzi na studia, ale poza tym rozmawia z duchami, przeprowadza je "na drugą stronę" i poza tym ktoś inny rzuca zaklęcia, mające uwięzić demony i rzecz dzieje się w polskim mieście Wrocławiu. Wg mnie to jest różnica jakościowa w fabule, a nie ilościowa (w sensie, kilka elementów dodanych, kilka odjętych).

Wolha.Redna pisze:Wg mnie to jest różnica jakościowa w fabule, a nie ilościowa (w sensie, kilka elementów dodanych, kilka odjętych).

to ja:
per analogiam
różnica jakościowa to spodnie zakładane przez głowę i z trzema nogawkami - czyli zmiana struktury

różnica jakościowa to spodnie zakładane przez głowę i z trzema nogawkami - czyli zmiana struktury

Nie rozumiem. Wytłumaczysz?

Ale na czym ta różnica jakościowa polega? Przecież zaklęcia i duchy to właśnie fantastyczny sztafaż. Nic więcej. Zamiast walki politycznej mamy walkę z duchami

Ale na czym ta różnica jakościowa polega? Przecież zaklęcia i duchy to właśnie fantastyczny sztafaż. Nic więcej. Zamiast walki politycznej mamy walkę z duchami

Podstawowa różnica zawiera się w tym, że duchy to przedmiot wiary, natomiast walka polityczna niekoniecznie innymi słowy, duchy to coś, co nie wynika bezpośrednio z tego, co możemy zaobserwować, tylko z dążenia do niezwykłości.

Wolha.Redna pisze:Podstawowa różnica zawiera się w tym, że duchy to przedmiot wiary, natomiast walka polityczna niekoniecznie innymi słowy, duchy to coś, co nie wynika bezpośrednio z tego, co możemy zaobserwować, tylko z dążenia do niezwykłości.

Jeśli dobrze zrozumiałem, czytając tą i wcześniejsze wypowiedzi, to uważasz, że:
Ponieważ w fantasy występują elementy magiczne, to bohater również musi być osobą niezwykłą, która ma duży wpływ na świat i opowieść opiera się na jego przygodach, które koncentrują się wokół tego, jak te niezwykłe moce są wykorzystywane i opisywaniu jak wpływają na świat?
A to coś jakościowo różnego od zwykłej literatury, gdzie bohaterowie nie są wybrańcami, wyrastającymi ponad przeciętność?