Latest post of the previous page:
Zdanie oznajmujące, pytające i wykrzyknikowe dotyczą CAŁEJ konstrukcji, nie części składowych. Znak zapytania zależy więc o tego, CO jest celem zdania. Oznajmienie, pytanie, czy wykrzyknienie...Cóż, czasem tylko tak nam się wydaje, bo jesteśmy już zmęczeni tekstem. Co innego, jeśli napisałeś coś dwa miesiące tamu i dziś wciąż wydaje ci się płytkie. Wtedy, to już bardzo, bardzo zły znak i raczej pisze się od nowa...I nie nie baw się w poprawaianie, to bezsensowny etap! Jeżeli coś wydaje ci się naprawdę płytkie to zapamiętaj właściwą formę przekazu, zwróć uwgę na popełnione błedy i pisz od nowa.Erythrocebus pisze:Ja się wtrącę z takim pytankiem.
Macie czasem tak, że to co nagryzmolicie wydaje wam się sztuczne? Takie jakieś... plastikowe?
Szczerze mówiąc, sam nie wiem co mam na myśli. Przeczytam nieraz coś, zrobię "mlask, mlask", bo czuję, że mi to pod językiem nie leży. Albo kołkiem w mózgu staje. Macie?
Jeśli tak to co z tym robicie? Kasujecie od razu cały fragment?
Jeśli nie... To nie.
)
To ciekawe, bo z jednej strony, jesteśmy spadkobiercami kultury mówionej (epiki antycznej), matek lub ojców co to nam czytali bajki mniej lub bardziej krwawe a i nierzadko wrzucamy sobie na uczy audiobooka, a z drugiej namnożyło się drobnych eksperymentów w poezji współczesnej, gdzie ukłąd graficzny decyduje o przekazie, albo nawet w Grze w klasy, którą można czytać na różne sposoby, ale tylko w wersji czytanej, że już nie wspomnę o książko-komiksach...Oj, nie, to chyba nie jest tak - patrz te wszystkie dywagacje o rytmie, melodii stylu itd. Nie jesteśmy w Japonii i nie ćwiczymy artystycznej kaligrafii, graniczącej z malarstwem, tylko jednak piszemy coś, co ma BRZMIEĆ.
