Latest post of the previous page:

Ale to są przecież luźne pytania, Ith

Nie, ona ma rację: luźne, ale o pisaniu. Już nie będę

Romek Pawlak pisze: Ale to są przecież luźne pytania, Ith

ja wiem, że mam urlop, ale... :hug:

Ok, jak trzeba zawiązać szlafrok, to trzeba. OK. To ja luźno o pisaniu: nie piszcie scenariuszy. Lepiej pisać prozę
(Taka zniechęcajka. ale w temacie pisania )

Spokojna głowa, starczyło mi treatmentów

Veto, mam dokładnie odwrotne odczucia Poza tym scenariusz zwykle krótszy, szybciej idzie :>

Navajero pisze: Spokojna głowa, starczyło mi treatmentów

Swój człowiek

Added in 1 minute 13 seconds:

Aktegev pisze: Veto, mam dokładnie odwrotne odczucia Poza tym scenariusz zwykle krótszy, szybciej idzie :>

Ta, szybciej, jak się ma już wieloletnią wprawę mnie idzie wolno, wolniej, najwolniej... i jakby nie silna motywacja, żeby pan futrzak ozył, to bym się na piwo kopnął, a nie do klawiatury

Ale dosyć narzekania na dziś

Navajero pisze: Nie, ona ma rację: luźne, ale o pisaniu. Już nie będę

Ithi!! Zepsułaś nava! <foch>

W mojej powieści fantasy potrzebna mi jest scena, w której bohater goli się. Problem polega na tym, że jest zbiegiem, włóczęgą, który ma w tym celu do dyspozycji jedynie leśny strumień i nóż o szerokim ostrzu. Czy w takich warunkach można się w ogóle ogolić?

Scena ma mieć znaczenie symboliczne, dlatego nie chciałbym się jej pozbywać.

Można, dobrze naostrzonym nożem da się golić włoski z przedramienia, dużo delikatniejsze niż zarost na twarzy. Tyle, że w strumieniu się nie przejrzysz. Może jakiś staw?

BollyBoss pisze: Czy w takich warunkach można się w ogóle ogolić?

Można.

BollyBoss pisze: ma w tym celu do dyspozycji jedynie leśny strumień i nóż o szerokim ostrzu

Szerokość ostrza ma mniejsze znaczenie, niż jego ostrość.

Ale żeby naostrzyć nóż tak, żeby dało się nim ogolić, to trzeba wiedzieć jak. Ostrzenie na kamieniu raczej odpada ;-)

Szerokość ostrza nie jest ważna, natomiast rodzaj szlifu już tak, ale nie jestem pewien, czy chcesz w swoim tekście wchodzić w takie szczegóły.
Ostry nóż = trochę orki przy ostrzeniu (zakładam, że triangla tam nie znają) = dobra stal, która tę ostrość utrzyma (inaczej bez sensu) = drogi nóż.
I tu powstaje pytanie, skąd ma go nasz włóczęga?

G.

Dziękuję bardzo za odpowiedzi.

Tak w skrócie: włóczęga jest szlachcicem niesłusznie oskarżonym o pewną zbrodnię. W noc przed egzekucją ucieka on z więzienia, włamuje się do własnego domu i próbuje zemścić na bliskiej osobie, która go "wrobiła". Narzędziem zemsty ma być ten właśnie nóż, ale jakiego rodzaju - nie wiem, nie znam się na nożach. Ma być tylko na tyle duży, by dało się kogoś nim zadźgać. Bohater ostatecznie rezygnuje z tego zamiaru i udaje się na tułaczkę, podczas której zaczyna popadać w depresję, przestaje dbać o siebie, skutkiem czego wyrasta mu broda. W pewnym momencie rozważa dokonanie samobójstwa przy pomocy tego właśnie noża, ale niemal w ostatniej chwili wydarza się coś, co przywraca mu sens życia. Nasz włóczęga czuje potrzebę przywrócenia się do stanu używalności, po raz pierwszy od długiego czasu postanawia się więc ogolić - nożem, którym chciał się zabić.

Zamiast strumienia może być staw, czemu nie.

Jakie to są lata? Może jakaś szyba?

Realia są quasi-średniowieczne, ale z dużą dozą anachronizmów.

Skoro szlachcic to powinna to być dobra stal. Pewnie sztylet, może nóż myśliwski. Problem jeśli będzie to broń do pchnięcia :-D
Scenka z goleniem się nożem, którym ktoś planował się zabić - oj, może być klimatyczna :-)