Sytuacja wygląda tak, zasiadamy z wielką chęcią i przemyślanym pomysłem nad kartką/kompem i zaczynamy pisać. Wszystko pięknie się układa, zdania same wskakują, idealnie komponując się według naszego zamysłu. Ale po paru stronach takiego ciągłego pisania, łapie mnie bliżej nieokreślone coś, co nazywam wygaszeniem ognia twórczego. To powoduje że dalszy tekst nie jest już tak ekscytujący jaki był na początku, a słowa wydają się nie pasować. Nie jest to też kwestia nieprzemyślenia fabuły czy reakcji bohaterów, po prostu zaczynam męczyć się nad tekstem.
Tu pojawia się moje pytanie. Czy też, podczas pisania, spotykacie się z takim odczuciem? Jeśli tak, to co robicie w tej kwestii? Ja, szczerze powiedziawszy, zajmuję się czymś zgoła innym i czekam, aż przejdzie. Wtedy powracam do pisania. A wy?

"Być może istnieją arcydzieła, przy pisaniu których twórca ziewał."
/Marcel Proust - cytuję z pamięci/

ło rany - z reguły nowy projekt, nowa książka, nowe opowiadanie.
Mamy pomysł - pierwsze dziesięć stron piszemy błyskawicznie a potem jakoś zwalniamy...

TO NORMALNE.

Też tak w sumie mam Pierwsze strony lecą szybko, potem jak na ręcznym hamulcu
Ale w sumie - każdy ma inny sposób pisania.
Ja jak się tam przytnę to albo odstawiam tekst na później (czasem niestety przymierają głodem i tak zostają, smutne i samotne :( ).
A czasem myślę i kombinuję i czytam i zastanawiam się tak długo, aż ten ogień wróci To chyba nic strasznego

Jak się zatniesz ale wiesz co jest dalej - to pisz to co ma być dalej.
Masz pomysł na zakończenie - napisz najpierw zakończenie.

Ja tak robię...

No ja zwolniłam przy jednym opowiadaniu na 14 stronie, bo nagle pojawiły się inne projekty. Mam pomysł, jak dociągnąć je do końca i go zrealizuję w wolnej chwili.

Kerouac ponoć napisał W drodze w dwa tygodnie w benzedrynowym ciągu, na jednej rolce papieru bez przecinków i kropek. Oczywiście ponoć, ale to jedna ze słynniejszych legend literackich odnośnie ognistego flow.

W rzeczywistości z powieścią męczył się pewnie ze dwa lata, a ćpał z rozpaczy.

Hemingway dał dobrą radę kiedyś: przestawaj pisać w momencie, kiedy chce ci się pisać i wiesz co będzie dalej. Unikniesz wtedy zastoju następnego dnia.