świete słowa...
ja też dostrzegam ten problem - przychodza teksty meilem, masakruję, zaznaczam błędy i odsyłam.
jak do tej pory może 5-6 osób debiutowalo a z 2-3 pewnie kiedyś będę pisarze.
To smutne ale...prawo ewolucji działa wszędzie. W tym wypadku przetrwają najwytrwalsi i najbardziej zmotywowani.
A niech sobie podcinają, skoro tacy słabi... Twisted Evil
Ja w tym zdaniu nie widzę powodu do depresji/załamania się, tylko raczej motywację Mr. Yellow
Fajnie, że jej tam nie widzisz bo to nie krytyka a stwierdzenie faktu:)
Ludzie przywiązują jednak bardzo dużą wagę do słów innych. Szczególnie jeśli wypowiada się ktoś kto jest dla nas jakimś ważnym, wartościowym człowiekiem. Dlatego najlepszym rozwiązaniem, moim zdaniem, jest konstruktywna krytyka. Nie jest to tylko pusty związek frazeologiczny a pewna procedura dawania informacji zwrotnej.
Najpierw mówi się delikwentowi co zrobił dobrze w danej pracy (ludzie nie uwierzycie jaką moc ma zwykła pochwała! naprawdę to jest coś niesamowitego! pomyślcie sobie o swoim forum: Andrzej mówi do kogoś: "Fajne piszesz zakończenia" - jakbyście się czuli?) - często jednak nie jest to proste i trzeba się nieźle pogimastykować, żeby znaleźć jakieś pozytywy.
Następnie nie mówi się co zrobiłeś źle a to co powinieneś poprawić + dodaje się uwagi nt. charakteru poprawek.
Oczywiście powyższy format nie jest możliwy do stosowania w każdym wypadku (jeśli ktoś napisał "rzaba" to to jest błąd, a nie miejsce na konstruktywną krytykę). Jeśli jednak mamy do czynienia z jakąś większą całością warto trzymać się tego schematu.
Pozostawia to poczucie w osobie, która jest krytykowana, że to co się zrobiło jest wartościowe, że ma jakieś dobre strony.
Wydaje sie, że każda praca niezależnie jak wykonana ma w sobie jakieś (sic! jakiekolwiek) pozytywne cechy. Napisanie kompletnego gniota jest zawsze lepsze od niepisania niczego. Dlatego warto pochwalić choćby samą aktywność.
