Chciałbym zamieścić w powieści fragment, w którym będzie zrelacjonowane dokładnie co dzieje się w głowie chłopaka podczas snu. Chciałbym w tym celu jak najbardziej realistycznie przedstawić jego sny. Czytałem jakieś książki na temat, w sensie Freuda czy Junga, ale dalej mam ogromny problem z wymyśleniem snu od początku, tak żeby odpowiadał psychice bohatera. Wiecie, co mogłoby mi pomóc?
Dodatkowo napisanie w udany sposób przebiegu marzenia sennego jest bardzo trudne. Znacie jakieś dobre przykłady z literatury, które mogłyby mi pomóc?

Tadeusz Konwicki fantastycznie operuje, tzn. operował (bo już nie pisze... albo tylko nie publikuje) konwencją snu. Chyba najlepiej jest to widoczne w jego Wniebowstąpieniu. Polecam też Henriego Michaux - Niejaki Piórko, ale to jest nieco inna forma.

Jeśli będziesz się trzymał konwencji onirycznej, to nie jest (względnie) trudno napisać taki tekst. Tyle że jest to sprawa definiująca niemal całe pisanie, dlatego jeśli nie bawiłeś się z formą w tę stronę, możesz się nieco zmęczyć, chcąc ominąć teksty rodzaju "śniło mu się, że...".

Co do poleconych lektur - są mieszaniną snu ze światem realnym, to wszystko się przeplata, brak jest jasno zdefiniowanych przejść... i to uważam na fantastyczne.

Nie zapomnij na pewno o tym, że w snach nie wszystko musi być jasne. Tekst raczej powinien być płynny, a akcja jakby zawieszona, niepewna, nie do całkowitej oceny. Oczywiście to tylko moje zdanie.

Sam Jung miał z tym problem, ale jak już chcesz czytać o psychoanalizie snów to polecam Ericha Fromma. Chociaż pytanie brzmi, co dokładnie chcesz pokazać za pomocą snu. Według psychoanalizy sny wskazywały ukryte pragnienia i konflikty jednostki, miały silnie symboliczne znaczenie. Mocno zakorzenione również w osobistym doświadczeniu. Pytanie jest też w jakiej formie chcesz te sny przedstawiać, opowieści, dziennika snów, czy też czytelnik ma ten sen przeżyć z bohaterem. Czy bohater wie, że śni? Czy sen przeplata się z rzeczywistością? Jaką część psychiki bohatera ma ów sen/sny pokazywać? Decyzje i ich motywacje, działania ,wspomnienia, lęki , konflikty, pragnienia? Zastanów się jak łatwo ci operować symbolem i metaforą, bo to zazwyczaj podstawowe elementy takich scen. Warto pamiętać, że sen nie zawsze ma logiczną strukturę, ani spójność czasową czy przestrzenną.

Są też inne od psychoanalizy teorie, która - wydaje się - zbyt intuicyjnie podeszła do pewnych spraw, skupiając się właśnie na symbolach. Np. mowa o tym, że kobiety wiążą się z facetami z powodu pragnienia posiadania penisa (którego im zazdroszczą od najwcześniejszych lat), wydaje się dosyć przesadzona. W każdym razie warto zgłębić różne opinie.

Co do Ericha Fromma, to - jak wspomniała Caroll - faktycznie może okazać się pomocny. A propos, gdybyś chciał też poznać opinię Fromma o Freudzie, zajrzyj do Pasji Zygmunta Freuda.

Cała psychoanaliza jest oparta na symbolach i archetypach, ale z aktualnych szkół psychologii i terapii mało które przywiązują wagę do marzeń sennych w sensie interpretacji ich czy też wyciągania wniosków o psychice pacjenta. Ogólnie psychoanaliza jest ciężką lekturą, nie wiem czy rzeczywiście pomocną we wspomnianej przez ciebie sytuacji. Nie należy jej przeceniać. Może posłużyć jako przykład interpretacji, czy źródło symboli, ale z drugiej strony można sięgnąć do symbolizmu różnych mitologii.
Wszystko tak naprawdę zależy od tego, co właściwie chcesz pokazać i czemu dany sen ma służyć.

Dzięki za Fromma, nawet jak to nie będzie to, to wydaje się bardzo ciekawy. Co do Konwickiego to nie wiem, czy mi się przyda, za to wciągnąłem się w lekturę. Wiem, że psychoanaliza nie rozwiąże wszystkich problemów. Może przydałaby mi się też książka, która pomogłaby zrozumieć mi temat z bardziej fizjologicznego punktu widzenia.
Najgorsze jest to, że nie mam zamiaru opierać na tym zbyt wiele. Chcę po prostu zrobić zapis jednej doby z życia gorączkującego chłopaka, ze snami odkrywającymi nieco jego psychikę i chwilami, w których odzyskuje świadomość i w których ważni dla niego ludzie przychodzą, a ja zapisałbym strumień jego świadomości. Ale sen ma przede wszystkim odkryć kompleksy chłopaka i jego skryte pragnienia, więc psychoanaliza raczej okaże się przydatna.

Hm, no tak, oczywiście majaki pod wpływem gorączki to zupełnie inna działka.

Stwórz bohatera podobnego do siebie, potem opisz swój ostatni sen. Bez dopisywania szczegółów, których nie pamiętasz ze snu. Pisz wtedy ogólnikami. Efekt oniryzmu gwarantowany.