Mam problem. Otóż, w opowiadaniu pojawia się dziewczyna. Musi być dziewczyna i musi mieć na imię Natalia. Wynika to z kontekstu i nie mogę, nie chcę i nie będę tego zmieniać.
Owa Natalia ma ksywkę Świetlik. I teraz pytanie. Jak pisać? Powiedział Świetlik, mimo że osobą jest dziewczyna??

Najłatwiej będzie mi zmienić ksywkę, ale na razie weny brak, a i ciekawość mnie zżera. Ktoś wie jak to napisać?

Według mnie powinnaś trzymać się płci, a nie rodzaju ksywki - czyli "powiedziała". Jednak dla świętego spokoju i łatwiejszego odbioru przez czytelnika, dałbym żeńską ksywkę.

Jeśli twoja Natalia ma ksywkę Świetlik, to po prostu pisz tak jak powiedział polishjack, np. 'powiedziała Świetlik'. Często zdarzają się takie przypadki w literaturze, że jakaś tam bohaterka ma męską ksywkę, ale autorzy piszą o niej normalnie, jak o dziewczynie.

Proste, zauważ, że jakby twoja bohaterka miała ksywkę: Drzwi, to raczej nie napiszesz: powiedziały Drzwi , a powiedziała Drzwi. Podkreśleniem płci mówisz konkretnie o bohaterce, a nie jakimś świetliku. W "Kamieniach na szaniec" masz przykład Zośki (facet), to sobie porównaj

A nie może być Świetlica?

Sugeruję, że nie.

Dziękuję za odpowiedź.
Ksywka i tak została zmieniona, bo wymyśliłam inną, moim zdaniem lepszą, ale przynajmniej czegoś się dowiedziałam. A przykład z "Kamieni na szaniec" idealny. Wszystko pięknie zobrazował.
Jeszcze raz dziekuję

Tak z czystej ciekawości - jaka to ksywka?

Ksywka jak wszystkie, dziwna i nie wiadomo skąd się wzięła

Dziewczyna będzie miała przezwisko - Pyćka. I teraz pytanie. Jakie są Wasze pierwsze skojarzenia? Jaka może być osoba o takiej ksywce?
Zobaczymy czy udało mi się ją dobrze dobrać, bo po głowie chodzi mi następna.

bozenka21 pisze:Ksywka jak wszystkie, dziwna i nie wiadomo skąd się wzięła

Dziewczyna będzie miała przezwisko - Pyćka. I teraz pytanie. Jakie są Wasze pierwsze skojarzenia? .

Oprócz skojarzeń nie nadających się do druku, odnoszących sie do pewnych szczegółów anatomicznych... - Pypeć. Dziewczyna sympatyczna brzydula, z nadwagą, zawsze coś żuje, ale myśl ma lotną i głowę pełną szaleństw

Dziewczyna sympatyczna brzydula, z nadwagą, zawsze coś żuje, ale - do tego miejsca się zgadzam.

Ale jedyne o czym myśli, to jak znaleźć faceta, który poszedłby z nią do łóżka, albo chociaż w krzaki.

No sorry, ale jeśli ja do kogoś chciałbym mówić "Pyćka", to jedynie po to, aby tę osobę obrazić.

Sir Wolf pisze:Ale jedyne o czym myśli, to jak znaleźć faceta, który poszedłby z nią do łóżka, albo chociaż w krzaki.

Ja mam odwrotne skojarzenie - wszyscy faceci panicznie boją się, że ona chce pójść z nimi do łóżka i dlatego od niej uciekają

Tak na serio to kojarzy mi się z bohaterką książki dla dziewcząt w przedziale 9-12 lat, dziewczynką inteligentną, o przyjemnej ale pospolitej powierzchownosci, ktora ma milion przygód i ogromne poczucie humoru. Lub wersja hardcore - jest obleśną dziewuchą, kotra wyrywa nóżki pasikonikom i potrafi zjeść na raz całą paczkę makaronu z majonezem.

To w sumie nie takie odwrotne. A nawet zbieżne.

Hłe, hłe - jesteście blisko

bozenka21 pisze: Dziewczyna będzie miała przezwisko - Pyćka.

W ogóle mi się nie podoba.
Przezywając ją ''Świetlik'' byś chociaż pokazała, jak pisać męskie przezwiska dziewcząt i ja zapamiętam to jej przezwisko, a... Pyćka... Wiesz, dziewczyno, jak się to kojarzy? ;/

''Czytam książkę, w której bohaterką jest Pyćka''

''Czytam książkę w której bohaterką jest Świetlik'' - I tu sobie twoja koleżanka nasuwa pytanie: ''Świetlik? Jak, cholera, Świetlik, skoro to męskie przezwisko?'', a ty wtedy ją capniesz, mówiąc - ''A przeczytaj to się dowiedz''.
Tylko jeszcze tytuł to kolejne procenty sukcesu.
[/quote]