Czytając tomik Sapkowskiego "Ostatnie Życzenie" zauważamy, że pomiędzy opowiadaniami są przerywniki "Głos rozsądku", opowiadające spójną historię. Z kolei w "Kłamstwach Locke'a Lamory" Scotta Lyncha można dostrzec "Interludium", w których opisane są lata młodzieńcze bohaterów.

Wziąłem się obecnie za największy życiowy projekt, mianowicie napisanie tomiku opowiadań (wcześniejsze opowiadania nie były ze sobą w żaden sposób powiązane). Będzie on opisywał przygody trubadura w wymyślonym przeze mnie świecie fantasy. Wpadłem na pomysł, by zrobić coś na wzór "Głosu rozsądku". Np. w pierwszym przerywniku bard będzie w karczmie dawał występ. Przed każdym właściwym opowiadaniem będzie on dzielił się z słuchaczami swoimi przemyśleniami itp. Czyli można by przyjąć, że to przedsmak właściwej akcji.

Czy to waszym zdaniem jest dobry pomysł? Jeżeli tak, jakie macie pomysły, żeby przedstawić wszystko w sposób jasny? Schemat mniej więcej taki:

Przerywnik--- Opowiadanie 1--- Przerywnik--- Opowiadanie 2 (...)

giacomo9 pisze:Przerywnik--- Opowiadanie 1--- Przerywnik--- Opowiadanie 2 (...)

Genialne!

Juz poważniej - wiele zależy od tego, jak poprowadzisz przerywniki, jaki jest twój warsztat, jak poradzisz sobie z odstawieniem akcji na tor boczny, a mimo to pozostając przy bohaterze oraz historii. Taki suchy projekt nie wiele mi mówi - a zwłaszcza, jak to będzie wyglądać w Twoim wykonaniu.

Powiem tak: gdybyś miał nazwisko, nawet średni poziom wykonawstwa nie odrzuci nikogo od tej książki, a zwłaszcza wydawcy
Ale jeśli to debiut, ryzykujesz więcej niż połączywszy opowiadania w jedną luźną powieść. I w sumie nie wiem, czy warto. Bo te przerywniki musiałyby naprawdę być oryginalne, jak właśnie u Sapkowskiego. Ale tam nie ma serii przerywników - o ile pamiętam, jest to opowiadanie będące klamrą dla wszystkich pozostałych.

Co pisze człek, któren sam popełnił ze trzy książki będące przynajmniej w długich fragmentach połączonymi opowiadaniami drukowanymi wcześniej np. w SFFH.