Latest post of the previous page:

beryl pisze:Zakończenie. Wychodzi na to, że każdy czytający to opowiadanie przewidział zakończenie. To jednak trochę smutne.

Ja kombinowałam w stronę niepokalanego poczęcia, pewnie uwiódł mnie tytuł. Więc zakończenie mnie przywróciło do rzeczywistości, że tak powiem.

Wydaje mi się, że tak w przypadku żartu o Amidze jak i tego, że bohater jest jedynym na świecie mężczyzną odmawiającym żonie, nieco zbyt dosłownie podeszłaś do sprawy ; ) W końcu to narracja pierwszoosobowa, niektóre rzeczy są napisane specjalnie w sposób, który miał być ironią czy przesadą Bez specjalnego akcentowania - tak, jakby opowiadała Ci to jakaś inna osoba. Jak ktoś mówi "jestem największym debilem na świecie" w momencie zdenerwowania, to przecież również nie ma tego dosłownie na myśli

Owszem, Twój narrator wykorzystuje złośliwość czy ironię - bardzo wyraźnie uchwytną na przykład we fragmencie o rodzinnych wigiliach - więc nie o to chodzi, że ja jej nie wyczuwam w narracji. Uważam natomiast, że w tych dwóch sytuacjach jest ulokowana trochę obok. Że szpilka się wbija w nie ten punkt.
No, ale to Twój bohater. Nie musi spełniać moich oczekiwań.

Musi. Jesteś czytelniczką, a literaturę tworzy się dla czytelników
Przemyślę to. Jeszcze raz dzięki za wizytę i obszerny komentarz opowiadania

beryl pisze:Musi. Jesteś czytelniczką, a literaturę tworzy się dla czytelników

Niekoniecznie. Są dwie szkoły na ten temat.

Cóż, ja wyznaję taką, jak można przeczytać powyżej - inna mnie nie obchodzi, bo to nie moja szkoła