jestem palaczem w swoim ciele
gdy spaceruje w zimnym mieście
dorzucam wciąż do swego serca
czerń kalorycznego węgla
w swoim sercu węgiel spalam
z ust i nosa bucha para
a w uszach grają dzikie bębny
idące psalmy i gawędy

śni mi sie płaszcz czarny jak noc
i czarna noc długa jak płaszcz
zapewniam cię, że niebezpieczny
jest w obłakanych oczach strach
śni mi się godzina zemsty
kiedy świat stanie przede mną
zapewniam cię, że bladość twarzy
jest barwą wojenną

mogłem strumienie spóścić z żył
albo rozchuśtać się pod mostem
gardzę powszednią kromką śmierci
żyję swym buntowniczym postem
młody i silny psychopata
bez godła i sztandaru
w którego głowie tańczy szaman
a w sercu pali czarny palacz

Pika edit:
Wkleiłam wersję z polskimi znakami, którą Dark mi przesłał i odblokowuję temat

Wiersz nie pokazuje swojego piękna (jeśli je posiada) bo w oczy rzuca się cała masa literówek. Dla mnie nie do pomyślenia i nie do zaakceptowania. Brak szacunku dla czytelnika. To tak jak czarna polewka w dawnej szlacheckiej Polsce. Nie komentuję.

Znaki poprawione, teraz proszę o krytykę treści .

nie do końca poprawione, Darkling. See drugi wers. Albo

mogłem strumienie spóścić z żył
albo rozchuśtać się pod mostem

Nie nazwałabym też tego prozą poetycką...