Tak niewiele trzeba ...

1
Ludzie wciąż zmartwieni,

moze oczy znów napotykają ponure twarze.

W mej głowie rodzą się tysiące myśli.

połowa z nich chce pomóc tym ludziom.

Część pozostała boi się tego co pomyślą inni.

Walka w sercu trwa

Co zrobić by im było lepiej ?

Uśmiech - on może szczęście uratować,

tylko on smutek pokona.

Idę więc chodnikiem niosąc innym radość,

by świat ratować
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja biała”