Latest post of the previous page:
No nie wiem. A gdzie miejsce dla Vonneguta, Hrabala?. A nasz Głowacki?Ignite pisze:"Zmierzch" smutny i mroczny?? Przecież to są fantazje panny Belli o pięknym i bogatym wampirycznym księciusmutną i mhoczną phozę, jak np. "Zmierzch"
A Pratchett to b. specyficzny typ humoru. Jakbym miała wskazać kogoś, kto pod humorystyczną maską pisze o poważnych rzeczach, to w pierwszej kolejności wskazałabym właśnie Pratchetta.
Nie nie, "smutny i mhoczny", to różnica ;p Taki smutny i mhoczny jak Trędowata czy Niewolnica Izaura.Ignite pisze:"Zmierzch" smutny i mroczny?? Przecież to są fantazje panny Belli o pięknym i bogatym wampirycznym księciusmutną i mhoczną phozę, jak np. "Zmierzch"
Takam domyślnaSkąd wiedziałaś?Nawiązania biblijne tak beznadziejnie wytarte, że aż się dublują?
Pamiętam jeszcze bodajże dwa przypadki, kiedy poprawek były dwa rzuty.Aktegev, niesamowite! Jakby ktoś czytał mi w myślach!Aktegev pisze:Hm... „Brak poczucia humoru nie zawsze jest dowodem powagi”, że zacytuję. Znaczy, nie zgadzam się w dwóch sprawach. Po pierwsze, humorystyczny nie jest dla mnie synonimem słowa błahy. Wiele aforyzmów napisano w sposób dowcipny, a mówią o rzeczach całkiem poważnych. I po drugie, nie, dobrego tekstu humorystycznego, z błyskotliwym, żywym dialogiem i grami słownymi, wcale nie piszę się łatwiej. Gdyby tak było, sądzę, że mielibyśmy wysyp takowych tekstów, a jest ich jak na lekarstwo. Posunę się nawet do stwierdzenia, że to tekst pseudo-poważny, na siłę smętny i smutny, idzie napisać łatwiej. A potem z każdej strony wylewa się „dojmujący ból”, „bezgraniczne cierpienie” i „bezkresny mrok”. Pół biedy jeszcze, jakby się okazało, że bohater u dentysty był, ale nie, cierpi, bo świat jest okrutny i zły. Trywializuję celowo, ale puenty, w takim tonie nie są dla mnie (już) żadnym odkryciem.
Sumując, jestem za tym, żeby pisać różnie, humorystycznie i poważnie, byle z sensem oraz polotem. Takie teksty chciałbym czytać i życzę Esensji ich mnóstwa.
Odgrzeb, otrzep i ślij do innej redakcjiA jeden z nich naprawdę lubiłam.
Serio. To, że nam coś nie podpasowało, nie znaczy, że nie podpasuje komuś innemu. 
Ignite pisze:
[ Dodano: Sro 01 Maj, 2013 ]
Cudne opowiadanie, bardzo polecam!!!
Anna Knap - To, co najcenniejsze
Zapraszamy chętnych, najlepiej uzbrojonych we własne długopisy i kartki (acz nie jest to wymóg). Dla najbardziej aktywnych uczestników przewidziane są nagrody książkowe