Latest post of the previous page:

Dość niezręczna sytuacja. Nie miałem zamiaru wdawać sie w dyskusje na temat moich poglądów. Jak pisałem poprzednio nie jestem wierzący i nie podlegam prawom religii chrześcijańskiej. Krytykujesz oryginalność mojego tematu czy po prostu sprawia ci przyjemność obniżanie poziomu samo oceny początkujących ??
Nie skończyłem wyższej uczelni, nie mam magistra czy doktoratu. Jestem zwykłym szarakiem próbującym odkleić się chociażby na moment od tego pozbawionego kolorów świata.
Prosił bym wiec o odrobinkę wyrozumiałości i chęci pomocy.

Jak pisałem poprzednio nie jestem wierzący i nie podlegam prawom religii chrześcijańskiej.

To, że nie jesteś wierzący, nie znaczy jeszcze, że nie podlegasz wpływowi tej religii. Wyrażenie "prawom" wygląda staromodnie, bo czasy gdy sankcje Kościelne i karne tworzyły jeden system minęły dość dawno temu.

Krytykujesz oryginalność mojego tematu

Nie tematu, lecz interpretacji Ewangelii.

Przepraszam, że wciągam Cię w dyskusję, której nie zamierzałeś podejmować, ale filozofowie (niekoniecznie akademiccy) właśnie w ten sposób pomagają ludziom. Pokazują, że ich przekonania nie są oczywiste, jasne, czy spójne i dzięki temu wyrywają ich z szarej codzienności. Nie musisz się z tego powodu załamywać.

Judasz Iskariota. Według mnie chciał pozbawić świat fałszywego mesjasza a jednak przyczynił sie do umocnienia jego pozycji. Dlaczego tak sie dzieje? Skąd się wzięła jego siła na niepodporządkowanie sie poglądom ogółu. Kwestia 30 srebrników to mit którym katolicki kościół upokorzył go.

Hmmm
Skoro to był dla niego fałszywy Mesjasz, czemu tego potem żałował? Idealista też by chyba nie chciał za to pieniędzy.
Nie podporządkowanie się ogółu, to brzmi jakby wtedy wiara w Jezusa była w większości...
Skoro chciał go upokorzyć (swoją drogą, ciekawy jestem skąd ten wniosek) to czemu jest zapis o tym, że zrozumiał co zrobił, oddał srebrniki arcykapłanom, mówiąc, że źle zrobił (przyznanie się do winny, wyrzeczenie się zła i okazanie prawdziwej skruchy, czyli podstawy do rozgrzeszenie)?

Poza tym wiara to nie tylko religia. Kiedyś wierzono w to, że idzie zamienić ołów w złoto, że ziemia jest płaska, czy że opuszczanie krwi, czy podawanie rtęci pomaga choremu. Teraz choćby wiara w Prezesa, Ufo, że piramidy zbudowali kosmici itd. Tym też się zajmujesz, czy tylko aspektem religijnym?

Zostawmy wątek religijny który niepotrzebnie wdarł sie w tą dyskusje. Przykład Judasza jak sama nazwa wskazuje był tylko przykładem. Chodziło mi raczej o to w jaki sposób ludzie jego pokroju przeciwstawiają sie innym. Srebrniki mogły być tylko bodźcem, którego potrzebował. Taki kubeł zimnej wody dla skacowanego człowieka. Irracjonalne pobudki można było by rzec a jednak tak sie dzieje co nimi kieruje co ich tak naprawdę napędza. Chcę wejść w ich skórę i patrzeć jak świat płonie. Z drugiej jednak strony to co jest oczywiste w cale takim nie musi być. To co dla innych jest faktem dla mnie jest pytaniem "dlaczego".

Nie humanozerca nie zamierzam załamywać rąk na pierwszej kłodzie nieumyślnie podłożonej mi pod nogi. Wręcz jestem wdzięczny (a przynajmniej tak mi sie wydaje)

pawroi pisze: Chcę wejść w ich skórę i patrzeć jak świat płonie. Z drugiej jednak strony to co jest oczywiste w cale takim nie musi być. To co dla innych jest faktem dla mnie jest pytaniem "dlaczego".

A próbowałeś zgłębić ten temat, poczytać prace naukowe na ten temat. Przecież postępowanie twojego przykładu Judasza jest opisywane w pracach teologicznych od wszystkich możliwych stron.

A bliższe czasy socjologom to chociażby czasy PRL i kwestie związane z sąsiedzkimi donosami. itd.

Ja już odpuszczam, ale jak to pójdzie w stronę scjentystycznej negacji naukowości teologii, to rozjadę tego raka...

PS: Myślę, że nicki wypada pisać z dużej litery.

Humanozerca pisze:PS: Myślę, że nicki wypada pisać z dużej litery.

Niekoniecznie

Nick to nick. I tyle w temacie.


Witaj pawroi, baw się dobrze na forum.