Natrafiłam na to dzisiaj. Może komuś się przyda


"Zwrot do adresata w formie „Witam” wyraża wyższość nadawcy wobec odbiorcy, co nie zawsze odpowiada rzeczywistej relacji łączącej partnerów korespondencji. Stosownie użyta forma „Witam” dotyczy tylko takich sytuacji, jak powitanie gości przez gospodarzy czy powitanie odbiorców radiowych i telewizyjnych wypowiadane przez prowadzących audycje.


— Małgorzata Marcjanik, prof., Uniwersytet Warszawski"

Było wspominane:

http://weryfikatorium.pl/forum/viewtopic.php?t=14222

G.

Sorry, przegapiłam :oops:

Każdemu się zdarza

G.

Było wspomniane, ale przypominać nie zaszkodzi, moim zdaniem to w ogóle powinien być wyróżniony temat, a każdy nowoprzybyły powinien się z nim zapoznać przed napisaniem posta powitalnego

Berian pisze:Było wspomniane, ale przypominać nie zaszkodzi, moim zdaniem to w ogóle powinien być wyróżniony temat, a każdy nowoprzybyły powinien się z nim zapoznać przed napisaniem posta powitalnego

Przesadzasz.
Jasne, że jest to sprawa istotna i mało kto zdaje sobie sprawę jak to powinno funkcjonować, ale jest tyle bardziej rażących błędów, którym też należałoby wytoczyć krucjatę że podchodziłbym do sprawy nieco spokojniej.

G.

Magic pisze:
"Zwrot do adresata w formie „Witam” wyraża wyższość nadawcy wobec odbiorcy, co nie zawsze odpowiada rzeczywistej relacji łączącej partnerów korespondencji. Stosownie użyta forma „Witam” dotyczy tylko takich sytuacji, jak powitanie gości przez gospodarzy czy powitanie odbiorców radiowych i telewizyjnych wypowiadane przez prowadzących audycje.


— Małgorzata Marcjanik, prof., Uniwersytet Warszawski"

A może Pani Profesor Marcjanik powinna trochę się zastanowić i zwizualizować odbiór maila. Gdzie ten mail ląduje? W MOJEJ skrzynce pocztowej. Gdzie na niego odpowiadam? W MOIM domu (najczęściej). Więc mail to gość, a ja jestem gospodarzem (jestem u siebie, w swojej skrzynce pocztowej).

Poza tym, to kolejny przykład walki z wiatrakami. Uzus językowy się zmienia, a profesorzy mlaszczą i cmokają, jak to jest beee i fuuuu. Tak samo było z zapisem słownym dat. Pisaliśmy "5 czerwca", a teraz piszemy "5 czerwiec", bo tak nam głowę przeorały spolszczone programy, które nie radziły sobie z odmiennością w języku polskim. I co? I nic. Zmienił się uzus, trzeba się dostosować. Pani profesor, jako językoznawca (?) czy literaturoznawca (?), powinna sobie zdawać sprawę z tego, że język jest żywy. W przeciwnym razie nadal mówilibyśmy o "białogłowach" i nie potrafilibyśmy nazywać nowych rzeczy (na przykład, "czołg" byłby nadal bez nazwy). Rozumiem, że profesorzy pełnią rolę pewnej kotwicy i nadzorcy, który pilnuje, by się nam język zanadto nie rozjechał, ale powinni wiedzieć, kiedy odpuścić.

Matko. Jasne, że są bardziej rażące błędy, a co jest błędem dziś, może nim nie być jutro. Ale jak coś jest dla mnie paskudne lub irytujące, to w miarę możliwości będę to wytykać.
A machnąć ręką można na wszystko, co się tyczy estetyki. Aż któregoś dnia skarpety i sandały staną się częścią stroju narodowego, a miasta zostaną już całkiem zaklejone reklamami. Chcecie tego?

Berian pisze:A machnąć ręką można na wszystko, co się tyczy estetyki.

Święte słowa.

Onamor pisze: A może Pani Profesor Marcjanik powinna trochę się zastanowić i zwizualizować odbiór maila. Gdzie ten mail ląduje? W MOJEJ skrzynce pocztowej. Gdzie na niego odpowiadam? W MOIM domu (najczęściej). Więc mail to gość, a ja jestem gospodarzem (jestem u siebie, w swojej skrzynce pocztowej).

W sensie, że list od Pana będzie Pani profesor czytać w PANA domu, w PANA skrzynce pocztowej? Zresztą, zwyczaje językowe zwyczajami, ale reguły dobrego wychowania regułami. Nawet jakby ludzie zaczęli jeść palcami, to by nie zmieniło faktu, że będąc u kogoś z oficjalną wizytą, należałoby się zachowywać zgodnie z regułami dobrego wychowania, a nie powszechnego zwyczaju.

Ale prawda, że ja już jakiś czas temu przestałem się przejmować "witam" i równie (w niektórych kontekstach, nie zawsze) paskudnym "pozdrawiam". Teraz już mnie tylko drażni wszechobecne "Panie Józku", "Panie Władziu" i tym podobne.

Moją znajomą za takie niewinne "Witam" egzaminator oblał, zanim mu pokazała dowód osobisty po wejściu do auta.

Odwoływała się potem?

Lol, nie wiemy do tej pory, co gościu zrobił, ale gasł jej na półsprzęgle. Nie do wykrycia.

O kurcze, nigdy o tym nie pomyślałam tworząc firmową korespondencję. Robię korektę i przechodzę na "Dzień dobry"

Podobnie chyba jest z "żegnać". "Żegnam" dużo mocniej brzmi niż "żegnaj".