Witajcie,

Założyłem konto na Weryfikatorium, żeby podzielić się swoimi po-tworami z głębokiej szuflady. Długo się nad tym krokiem zastanawiałem, chociaż lepiej byłoby go podjąć od razu, bo to nic strasznego. Na wstępie nadmienię, że przez ok. 23 godziny 45 minut na dobę nie jestem poetą, więc na napisanie czegoś ładnie poetyckiego mam mniej-więcej 15 minut na dobę, ale bywa, że wtedy i tak zajmują mnie inne czynności - śpię, jem, piję, uczę się, pracuję. Tak więc tekstów ode mnie nie będzie zbyt dużo, ani też nigdy nie osiągną one takiego poziomu, do jakiego predysponują mnie moje wrodzone, nieprzeciętne zdolności. No trudno, nie każdy zostaje geniuszem. Liczę po prostu na miłą, rzeczową i czasem smutną dyskusję.

Swoich prawdziwych personaliów wolałbym nie zdradzać na forum publicznym, bo i też nie są one specjalnie ciekawe. Możecie mi mówić "Jim" - też ładnie.

Pozdrawiam,
Jim

Cześć,

Człowiek w Twoim wieku, dość ładna wypowiedź i Kierkegaard w podpisie...
Bardzo ciekawie się zapowiada.

Pozdrowienia,

G.

Witam, egzystencjalistę.

Witaj! Piszesz coś jeszcze oprócz wierszy? :wink:

Tak naprawdę to wolałbym prozę pisać, ale potem trzeba robić korektę, wycinać, montować. A wiersz jest krótszy, to i sprawdzenie go jest krótsze. A i mniejsze prawdopodobieństwo, że się błąd ortograficzny zrobi.

Jim Skalniak pisze:A wiersz jest krótszy, to i sprawdzenie go jest krótsze. A i mniejsze prawdopodobieństwo, że się błąd ortograficzny zrobi.
_________________

Pisanie ma to do siebie, że najgorszą zbrodnią jest pójście na łatwiznę.

Ja i na łatwiźnie mam już czasem dosyć, więc nawet lekki wysiłek mógłby okazać się dla mnie ciężarem nie do dźwignięcia. Niestety, nie wyrosłem w kulcie tytanicznej pacy.

Jim Skalniak pisze:Ja i na łatwiźnie mam już czasem dosyć, więc nawet lekki wysiłek mógłby okazać się dla mnie ciężarem nie do dźwignięcia. Niestety, nie wyrosłem w kulcie tytanicznej pacy.

Z takim podejściem to aż mnie podziw bierze, żeś w ogóle w sobie siłę znalazł na to, by się na Weryforum zarejestrować. Po co w takim razie piszesz, lub aspirujesz do pisania skoro Cię to męczy, nie chce Ci się korekt robić? Chyba, że tak tylko biadolisz dla samego biadolenia.

Tak tylko biadolę, dla samego biadolenia. Ale czuję, że na podziw rzeczywiście zasłużyłem. Poza tym - życie też męczy, ale czy to wystarczający powód, żeby je porzucić? Chyba nie.