Dotknij mnie, człowieku.
Dotknij do żywego
źródła pod szczelną skorupą uśmiechu.
Włóż swoją rękę dotkliwie
niech dotyk twój tyka
mnie na ty.
Niech cała gromada niewiernych Tomaszów
przyjdzie za tobą, i niech mnie dotyczą,
cała gromada na wszelki wypadek,
bo nie każdy umie dotykać pewnych
miejsc a ja nie chcę
pozostać nietknięta.
Zobaczysz, jeśli tkniesz mnie choć palcem
jak staniemy się ty i ja.
Dotycz mnie, człowieku
dotknij dotkliwie tam
gdzie lepiej tego nie tykać.

Rozumiem przekaz - myśl

w sferze organizacji języka: są kiksy i przegadanie (i to nawet męczące, bo monotematyczne)

Wolha.Redna pisze: Dotknij mnie, człowieku.
Dotknij do żywego
źródła pod szczelną skorupą uśmiechu.--- > tu ble ta szczelina - brak rytmu i eufonii)
Włóż swoją rękę dotkliwie
niech dotyk twój tyka ---> łamaniec i gra aliteracyjna w nadmiarze przesady
mnie na ty.
Niech cała gromada niewiernych Tomaszów
przyjdzie za tobą, - bez przecinka i niech mnie dotyczą,
cała gromada na wszelki wypadek, ---> rozgadane
bo nie każdy umie dotykać pewnych --- czemu tu jest klauzula wersu? i wychodzi "miejsc a nie chcę - IMO bez sensu
miejsc a ja nie chcę
pozostać nietknięta.
Zobaczysz, jeśli tkniesz mnie choć palcem (już jestem zmęczona tym dotykiem, tykaniem itp - IMO ZA DUŻO)
jak staniemy się ty i ja.
Dotycz mnie, człowieku
dotknij dotkliwie tam
gdzie lepiej tego nie tykać.

Wolha.Redna - sugeruję ascezę
Podoba mi sie szereg słowotwórczy, ale trochę popsułaś jako całość semantyczną.

Dziękuję za uwagi, tylko co to jest eufonia?

estetyka brzmień

[ Dodano: Sob 19 Wrz, 2015 ]
Wolha.Redna,
patrz

Wolha.Redna pisze:Dotknij ....
Dotknij ....
.........
...........dotkliwie
...... dotyk ....tyka
..... (na ty).
......
........ dotyczą,
.......
....... dotykać ....
...........
.......nietknięta.
......tkniesz .....
j........
Dotycz .......
dotknij dotkliwie ......
......... nie tykać.

to intuicyjnie rozumiem - ale brak jest dynamiki obrazowania w wykorzystywaniu skojarzeń w obrębie rodziny wyrazów - tu jest jeden rdzeń - można poszukać pierwotnego
(w staropolskim tekście jest: dziecię spadło ze skały i ZDECHŁO = straciło oddech....
odetchnąć tchnąć , tknać, dotknąć ... - to wielka i dawna rodzina

W sensie, chodzi o to, że jest zbyt jednorodnie i można by poszukać dalej, szerzej i dawniej?

Nie wiem - tu jest za dużo żonglowania - wiersz ma być przede wszystkim myślą i ma dziać się w słowach i poprzez słowa

Natasza pisze:tu jest za dużo żonglowania

No, jest. Ale przyznam się bezwstydnie, że podoba mi się ta żonglerka. Podoba mi się i myśl, i ten nadmiar. Właśnie przez ten nadmiar to jest takie... bardzo chcące. Bardzo "daj". Na wszystkie sposoby "daj". Pewnie, że wiersz bardziej uderzyłby po neuronach, gdyby był oszczędniejszy, ale ta żonglerka też o czymś mówi, przynajmniej do mnie. Może dlatego, że też tak lubię się pobawić wszystkim, co słowo może dać. Rozumiem tę potrzebę. I potrzebę dotknięcia też. Czuję dwa mostki pomiędzy Autorką a sobą. I nic mnie nie obchodzi, że wiersz niedoskonały. Ważne, że ma to coś.

Miło jest poczytać, że do kogoś jeszcze to trafia Wiersz napisałam 4 lata temu, teraz już nie piszę poezji, więc nie wiem, jak bym to ujęła teraz, ale zapewne właśnie oszczędniej, bo w tym kierunku ogólnie poszedł mój styl.

Och, bardzo mi się podoba.
Może jestem w łzawym nastroju, ale Ty masz To coś!

Włóż swoją rękę dotkliwie
niech dotyk twój tyka
mnie na ty.

Piękne. Pewno nie wiesz, hehe, jakie to jest piękne.

Wiersz bardzo osobisty, ale cieszę się, że było mi dane go przeczytać... och.

Rzeczywiście trochę do poprawki, ale całość mnie ujęła. Ja też tak myślę, że nie wiesz, jakie to jest piękne.

Ktoś jeszcze tu zajrzał być może nie wiem, fakt. Widzę po komentarzach, że warto będzie jeszcze popracować nad utworem.

Wolha.Redna pisze: Ktoś jeszcze tu zajrzał być może nie wiem, fakt. Widzę po komentarzach, że warto będzie jeszcze popracować nad utworem.

Popracować trzeba, ale jest naprawdę gites. Me gusta - wywalić kropki, wywalić przecinki i jakoś zredagować tekst. Tam coś wyciąć, tam coś dodać. Coś usunąć i coś poprawić. Ale szczerze mówiąc takie wiersze lubię czytać. Pozdrawiam.