Latest post of the previous page:

Fedojo pisze: Serio stary

- jak już to "stara" xD

A tak w ogóle to dzięki . Nie siliłam się na coś nowego odnośnie świata przedstawionego - potrzebowałam raczej tła dla takiej rozmowy. Cieszę się, że czytało się dobrze

Fajnie się czyta, ale wolałbym żeby było dłuższe i więcej się działo. Wydaje mi się że dziś w "przygodówkach" trzeba popychać narracje szybko do przodu bo inaczej czytelnik się lekko przynudza.

Mi się podobało. Nie mam jakichś większych uwag. Mogę jedynie powiedzieć, że nie zgadzam się z zastrzeżeniami przedmówcy:

Ununtri pisze:
Nie ma powodu, dla którego Michał miałby taką myśl poruszyć, ale mniejsza, na potrzeby fabuły można robić głupie rzeczy. Reakcja Cypriana jest porównywalna z SJW, to znaczy mała, abstrakcyjna uwaga poruszyła go tak, jakby obrażono jego zabitą w wojnie rodzinę. Owszem, mógłby czuć złość, zażenowanie, pogardę, ale szał w czystej formie wydaje mi się być tu nienaturalny. Zwłaszcza, że mówimy o człowieku, który każdego dnia walczy o życie i niejednego zabił.

Jak dla mnie to mógł tak zareagować. W końcu śmierć tak dużej liczby osób to nie jest coś błahego. Jeśli tylko bohater uważał to wydarzenie za coś niezwykle ważnego i jego poglądy przedstawiały się w taki sposób, że nie liczyła się dla niego wyłącznie jego rodzina którą ktoś mógł obrazić, a śmierć nieznanej mu ludności była równie traumatyczna to nie ma tu ani trochę przesadzonej reakcji. Człowiek zmuszony do walki o przetrwanie jest zupełnie innym człowiekiem niż osoba w czasie pokoju. No i nagromadzone emocje czasem wybuchają. Tak to widzę.

Co do walki szablą w mieszkaniu też nie mam obiekcji podobnie jak już ktoś przede mną to wyjaśnił.

Filutek, będę miała to na względzie, gdy znowu usiądę do sceny akcji

Karmazynowa, Dzięki za podzielenie się wrażeniami Fajnie wiedzieć, że ktoś widział ten fragmencik tak, jak ja

Niby wiadomo o co chodzi, ale miejscami zacina niczym zardzewiały kałasznikow,

Rumcajs, nic mi to nie mówi. Można jaśniej?