Latest post of the previous page:

Trzeba też być świadomym, że nader często ten sam czasownik w formie zwrotnej (z się) ma inne znaczenie niż bez.

Czyli zwrócić uwagę na pole semantyczne i już.


Wiem, że zbyt duża liczba "się" jest defektem tekstu, dlatego w pierwsze co zrobiłem to zastanowiłem się jakby to wyeliminować.
Kiedy przez relatywnie krótki czas nic nie wymyśliłem, napisałem tutaj, jakby można to wyeliminować.

Wyszło, że synonimy, które mają podobne/lepsze dopasowanie do mojego zamiaru nadają się w pełni (miejmy nadzieję).
Przy okazji wzbogaciłem trochę słownictwo tekstu. Sytuacja win/win.


Po prostu badam statystykę tekstów i eliminuję ewentualne defekty. Tak dużo łatwiej mi je wyłapać.
"Się" już ujarzmiłem, teraz przechodzę na "na" i całkiem nieźle idzie. (miejmy nadzieję).
Z interpunkcją, radze sobie jako tako, może nie w tekstach pisanych na forum, ale w opowiadaniach staram się trzymać rygor i sprawdzam tekst wielokrotnie.

Miałem problemy z dialogami i wyłapaniem kiedy używać jakich didaskaliów, ale robię postępy i jestem mniej więcej zadowolony z wyników.

Kiedy opowiadanie, które napisałem miesiąc temu ostatecznie spadnie z konkursu "jestem legendą", dam je po kolejnych poprawkach do zweryfikowania.

Wyciągnę wnioski i napisze kolejne opowiadanie, w końcu, któreś musi zażreć.

Oj, chyba nie musi Ale fakt - z każdym napisanym tekstem szansa na to, że któryś "zażre" powinna rosnąć.

Tymek pisze: Na czuja, to dla mnie za mało

Obawiam się, że ostatecznie wszystko jednak sprowadza się do tego "czuja". Czytasz, piszesz, czytasz, słuchasz, czytasz, piszesz i w końcu zaczyna ci wychodzić. Albo nie.

Oczywiście możesz "badać statystykę tekstów", ale moim zdaniem (podkreślam) ma to marginalne znaczenie.

Czuja trzeba wyrabiać

No i właśnie po to czytasz, piszesz, czytasz, piszesz etc

Czytam, pisze, pisze, czytam.

Jednak nie pomniejszajmy znaczenia statystyki.
Kiedy w teście pojawia się bardzo dużo "na", albo "się" znaczy, że jest jakiś problem.
Aby móc walczyć z problemem, trzeba go najpierw zidentyfikować.
Nasiąkać słownictwem, albo stylistyką mogę przez lata, ale to nie sprawi, że będę pisał lepiej (w moim przypadku).
Bedę pisał lepiej, kiedy będę popełniał mniej błędów, kiedy to co pisze będzie pod moją kontrolą, a nie odwrotnie.

Kiedy wiem jak coś się robi, mogę zadać pytanie DLACZEGO się tak właściwie robi i rozebrać to na czynniki pierwsze.
Takie już mam analityczne podejście.
Rozbijam na części pierwsze fabułę, dialogi, postacie, tekst opowiadań sam w sobie. I irytuję się, że nie pisze tak dobrze, więc jedyne co mogę to muszę zacząć pisać lepiej.
Obsesja.

Tymek pisze: Czytam, pisze, pisze, czytam.

Jednak nie pomniejszajmy znaczenia statystyki.
Kiedy w teście pojawia się bardzo dużo "na", albo "się" znaczy, że jest jakiś problem.
Aby móc walczyć z problemem, trzeba go najpierw zidentyfikować.
Nasiąkać słownictwem, albo stylistyką mogę przez lata, ale to nie sprawi, że będę pisał lepiej (w moim przypadku).
Bedę pisał lepiej, kiedy będę popełniał mniej błędów, kiedy to co pisze będzie pod moją kontrolą, a nie odwrotnie.

Kiedy wiem jak coś się robi, mogę zadać pytanie DLACZEGO się tak właściwie robi i rozebrać to na czynniki pierwsze.
Takie już mam analityczne podejście.
Rozbijam na części pierwsze fabułę, dialogi, postacie, tekst opowiadań sam w sobie. I irytuję się, że nie pisze tak dobrze, więc jedyne co mogę to muszę zacząć pisać lepiej.
Obsesja.

Wydaje mi się, że nie ma reguły, która powie Ci z jaką częstotliwością "się" (albo jakieś inne słowo) powinno występować w tekście. To zależy chyba od konkretnego przypadku i subiektywnych odczuć odbiorcy.
Jestem niezbyt wyrobionym czytelnikiem, ale wcale nie uważam żeby nadmiar "się" był jakimś wielkim problemem we fragmencie, który tu zamieściłeś. Jeśli wrzucisz tekst do zweryfikowania, na pewno dowiesz się, co można w nim poprawić.

Nie stanowi problemu, stanowi defekt.
Poprawianie się, tam gdzie to możliwe ubogaca tekst, a o to mi chodzi.


Teksty do wery będę wrzucał jak minie sezon na konkursy, bo termin i ułuda dostania się do antologii działają na mnie motywująco.
No i nie chciałbym wstawiać rzeczy, których nie obrobiłem, bo to bez sensu, po co mi wskazanie błędów, które wiem, że robię?

Obróbka tekstu zawsze zajmuje mi dużo więcej niż samo napisanie, ot, taki los.

Obróbka tekstu i jego pisanie to w sumie jedno i to samo, przecież szlif to integralna cześć pisania. Wrzuć chociaż kawałek.

Jakby spora część autorów na wery o tym wiedziała, zadanie weryfikatorów byłoby dużo lżejsze.

Wszystkie moje reprezentacyjne teksty są zamrożone w konkursach. Jak nie przejdą dalej, będę po kolejnej fali poprawek wrzucał.
Niestety jedno ma 57k, a drugie około 30k.

Przy czym to 57k przestało być reprezentacyjne, bo każdym kolejnym opkiem uczę się kolejnej rzeczy i staram się dołączyć zestaw umiejętności nabytych podczas pisania do mojego arsenału.

Jeżeli bardzo chcesz przeczytać co i jak, to konkurs: jestem legendą, opowiadanie "Wuxia".
Niestety opko pochodzi sprzed czasu walki z zaimkozą zwrotna i plagą "nananana", więc jest ich najlepszym przykładem.
Dodatkowo, jest to druga wersja opka, niezrecenzowana przez dobre duszki NF, wiec mogą tam być totalnie debilne pomyłki, które wymknęły się mojej korekcie.

Tytuł brzmi intrygująco

Hongkong pod okupacją Angielską i bóstwa/legendy z opowieści zamieszane w walkę o magiczny czajnik do herbaty.
Pierwsza wersja była skoncentrowana na scenach walki (bo Wuxia to też typ filmów akcji), ale to przyjęło się z "chłodnym" odbiorem.
Po prostu było słabe, bo nie miało wyraźnych bohaterów.

Więc przepisałem je na nowo, znaczy napisałem inne opowiadanie w tym samym świecie.
To traktuje bardziej o mieście i ludziach niż o walkach. Wyszło mi lepiej, ale w samej antologii raczej się nie załapię, jak konkurs się skończy to poprawie je po raz setny i wrzucę w 2/3 częściach do wery, aby nie katować weryfikatorów tekstem na 60k znaków.

Jak ktoś chce przeczytać teraz to:
http://www.fantastyka.pl/opowiadania/pokaz/20336