Czy stary jeszcze może? Kiedyś czytałem, że najstarszy pisarz, gdy zaczął wydawać miał lat pięćdziesiąt. To by było dwadzieścia pięć lat temu...
Pytanie jednak jest, trwa. Mam świadomość tego, że z tzw. polskiego, czyli podstawowych podstaw, pamiętam niewiele. Mam również w pamięci słowa mojego polonisty w dziewiątej klasie, który radził pisać. Tak więc postrzegam siebie jako grafomana-niedouka, który już zapewne nie zdąży, ale dlaczego miałbym nie spróbować, skoro moje życie było tak bogate i ciekawe?
A o sobie? Emerytowany urzędnik-ekonomista, żeglarz, włóczęga mieszkający we własnych oczach, kochający baśnie. Czytać nauczyłem się w połowie czwartego roku życia, a pierwszą książką było opasłe złocone i błękitne, pełne obrazków wydanie Baśni Andersena.
Dlaczego próbuję coś popełnić? Bo siedzi we mnie wiele historii, ale, przede wszystkim, bo próby pisania, to wizyty w moich światach, które, jak przystało na twory idealne, są piękne (choć nie zawsze). Chciałbym je pokazać najbliższym. Pokazać, a nie zanudzić ględzeniem. Nie potrafię. Ale dlaczego miałbym nie próbować?
Wiem. Staremu wiedza już "nie wchodzi". Ale dlaczego nie miałbym próbować? Mój chronologiczny poprzednik na tym portalu jest góralem. Ja po części także. "Jak się nie przewrócisz, to się nie nauczysz" i "Póki żyjesz, póty wierzgasz" to takie góralskie porzekadła. Dziękuję.

Karawan, ale nicka to mógłbyś wybrać innego, skoro tyle pasji w Tobie drzemie
Witaj, rozgość się i baw się z nami dobrze

Może czegoś nauczysz się od nas, może czegoś nauczysz nas Witaj

Sarah pisze: Karawan, ale nicka to mógłbyś wybrać innego, skoro tyle pasji w Tobie drzemie

Ekwipaż?

Witaj

Karawan pisze: włóczęga mieszkający we własnych oczach

Ładne to. Dobrze wróży.

Mam wrażenie, że współpraca z Tobą tutaj, to będzie przyjemność.

G.

Witaj!
Pięknie napisane
Baśnie Andersena też kocham.

Karawan pisze: Chciałbym je pokazać

Na pewno warto!
Dzień dobry

Dziękuje wszystkim. Wyjaśniam dlaczego Karawan; wszak to pojazd pełen marzeń - wewnątrz tych, które już się nie spełnią, a na zewnątrz tych, które jeszcze są marzeniami, ale ileż niosą w sobie nadziei i możliwości...

Karawan pisze: Dziękuje wszystkim. Wyjaśniam dlaczego Karawan; wszak to pojazd pełen marzeń - wewnątrz tych, które już się nie spełnią, a na zewnątrz tych, które jeszcze są marzeniami, ale ileż niosą w sobie nadziei i możliwości...

Oj, umiesz więcej, niż ci się wydaje.

Witam serdecznie i czekam z wypiekami na pierwsze opowieści!

Nigdy za późno na debiut. Witam serdecznie i zachęcam do pisania.

I ja witam Cię serdecznie! Twoje przywitanie przeczytałam z nieukrywaną przyjemnością. Powodzenia!

Cześć,
ciekaw jestem, co masz do opowiedzenia. Mam nadzieję, że się na nas nie zawiedziesz

" Mam nadzieję, że się na nas nie zawiedziesz " Obawiam się sytuacji odwrotnej, bo nie tyle co, ale jak opowiem może spowodować... :oops:
Świadomie jednak przyszedłem "na nauki", a to Wy ocenicie czym skorzystał i robię postępy, czy też zamarłem w stagnacji.

Karawan pisze:Czy stary jeszcze może?

Tutaj to nie ma żadnego znaczenia.

Karawanie, w prawym rogu zamieszczonego posta jest mały cudzysłów (obok wykrzyknika) tym cudzyslowiem możesz cytować innych użytkowników.

Gość się żeglarzu:)

Dziękuję