Latest post of the previous page:

Jeszcze jedna kwestia:

MargotNoir pisze: Zigmunt pisze:
Ten dzień nie wyróżnił się dla Edmunda niczym wyjątkowym. Przynajmniej do tej pory.

Wsiadł po pracy do tramwaju


Tydzień wsiadł do tramwaju.

Byłem uczony, że kontekst też może określać podmiot, a tutaj jest to dosyć oczywiste. Co innego, gdybym przedstawił dwie osoby w pierwszym zdaniu. Jak to dokładnie jest od strony samej gramatyki?

Czytając tekst i kilka komentarzy uważam, że całe opowiadanie można ciekawie rozwinąć. Nie wiem czy planujesz jakieś dalsze części, ale jeśli tak to nie chcę ci narzucać dalszej fabuły, ale moim zdaniem ciekawie by tu wyglądało niepowodzenie misji Edmunda, i przybycie wrogich obcych na ziemię, oraz wojna.

Co do samego tekstu to spoko. Fajnie, że zostawiłeś te odstępy w tekście, dzięki temu lepiej mi się to czytało. Chętnie przeczytam kolejne teksty twojego autorstwa.

Jekbe, dziękuje za poświęcony czas, doceniam.

Nie wiem, czego oczekujecie po komentarzach, dlatego na chybił-trafił kilka luźnych uwag ode mnie.

1. Rozumiem, że podkreślanie miesiąca, w którym się rzecz dzieje ma dodać klimatu. Moim zdaniem to czasem tylko tania sztuczka i się nie sprawdza.

2. "Przez następnych kilka sekund, sfera nad jego dłonią rosła, osiągając ostatecznie wymiary piłki do tenisa. Dalej nic." - Bardzo fajne, według mnie, obrazowe zdanie.

Resztę uwag, które przyszły mi do głowy, wyrazili przedmówcy (mam nadzieję, że nie powieliłem niczego). Mnie brakuje trochę umiejętnego budowania klimatu, takiego, żeby od razu się wczuć w tekst. Co nie znaczy, że tekst uważam za zły. Fajny pomysł, ciekawy temat. Coś w tym jest.

Dzięki za poświęcony czas, Pawle. Dla mnie jako żółtka każda uwaga jest na wagę złota.

Mam z dziesięć pomysłów na opowiadanie, ale nie mogę zacząć...

Cześć. Nie prześledziłem tutaj dyskusji, ale rzucił mi się w oczy ostatni... post? Tak to się nazywa na forum? Wiadomość Ta o tygodniu, który wsiadł do tramwaju. Nie ma tu żadnego błędu, chodzi oczywiście o Edmunda.

Ja czytając zrobiłem taki komentarz:

Zigmunt pisze: Jako doświadczony wędrowiec, nie potrzebował specjalnych przygotowań i filiżanka dobrej kawy w zupełności mu wystarczy.

Wystarczyła. Nawet, jeśli jeszcze jesteśmy przed faktem. Narracja jest w czasie przeszłym, tego się trzymajmy, poza tym mówimy tu chyba o pewnej stałej.

Zigmunt pisze: Oddalony o prawie pół roku świetlnego pulsar, generował

Przynaję, jestem przewrażliwiony. Nie pierwszy raz taki przecinek widzę. WHYYYYYYY?! Co najwyżej mógłbyś postawić przecinek PRZED pulsar. Ale to już kwestia szkoły, a ja nie wiem, po co tak komplikować. Pulsar generował - i tyle, żadnego przestanku, nawet z tym dodatkowym opisem pulsara.
To samo ze statkiem kosmicznym i resztą.
(Przed "to" też z reguły nie stawia się przecinka)

Jakkolwiek wyrażam niezadowolenie ze złej interpunkcji, uważam ją za nie wartą kichnięcia Pisarz niechby był chory na złą interpuncję przewlekle, furda to. Poprawią. Jako się rzekło - jestem zwyczajnie przewrażliwiony; bo jak brak przecinka bym jeszcze zrozumiał, tak wściubianie go na siłę tam, gdzie nijak nie pasuje, dosłownie mnie drażni i nie umiem nie poprawić.

Mała uwaga. Ktoś materializuje się za tobą prawie jak duch. Dostrzegasz go, srasz w gacie. On telepatycznie przekazuje ci "nie bój, nie gryzę", a ty mu zarzucasz, że się nie przedstawił? Serio? Nie zdążył też się ukłonić i wręczyć ci upominku, zbyt zajęty pierwszymi słowami, które miały cię uspokoić. Ma tupet, nie?
Cmon.

Zigmunt pisze: A czymże to, taki stróż, się zajmuje

O, dokładnie tak nie stawiaj przecinków.

Nie będę dyskutował z obyczajami istot tak dalece przewyższających człowieka, jak ten tutaj imperator, ale jego splunięcie odbieram jako wartość ujemną tekstu.

Zigmunt pisze: a głowa pochyliła do przodu

się

Przyznam, że nie połapałem się za bardzo, o co chodzi. Nie wiem, czemu ich strażnik ubił Przykre. I to, że to zrobił, i to, że nie widzę za tym sensu, ale to już pewnie moje ograniczenie. Osobiście chciałbym, żeby mi tekst przedstawił perspektywę bohatera jednak nieco jaśniej.
Zauważyłem pewną stałą tendencję. Teksty amatorskie w lwiej części zbudowane są tak: nie najgorszy początek, rozwinięcie, w którym widać, że autor się co najmniej przyłożył, a pod koniec rozwinięcia i na koniec samego tekstu - nagle widać, że się śpieszył i w ogóle wszystko się sypie, jest krótko, byle szybciej, byle zakończyć. Naprawdę nazbyt często tak to widzę (co nie znaczy, że tak jest, ja to tak widzę, niwim). Tu jest podobnie. Naprawdę nic cię nie ogranicza, nie wiem zatem, czemu mamy tu tylko dość ciekawy początek (z prawie zupełnie nieistotnym dla historii opisem, gdzie bohater mieszka i jaki miał tydzień) pobudzające wyobraźnię opisy kosmosu, pociągający koncept nadczłowieka (kosmity?) na którym ciąży wręcz jakaś misja, urząd... żeby przejść raptem do przedstawienia nam krótkiego dialogu o czymś, co i tak w zasadzie idzie w zapomnienie, bo puf, nie ma już pana ze statku, nie ma cywilizacji, która... która już mnie nie interesuje, bo puf, nie ma jej. W porządku, tak miało być, okej. Ale po przeczytaniu wartość tego wszystkiego jest właśnie jak takie puf - ot, znika.

Interesujący początek książki. Akcja nieoczekiwania się zmienia, a czytelnik dzięki temu bardziej się skupia na czytaniu wątku. Elementy astrofizyki są bardzo w moim stylu, trafiłeś w gust fana książek Stephena Hawkinga. Po przeczytaniu trudno mi nie zadać różnych pytań, przez zamieszczone wiele nieopisanych tajemnic w tekście. Mało wiemy o uniwersum, pamiętaj, by rozpisywać sobie wszystko, żeby później się nie zagubić.
Powyżsi użytkownicy dużo Ci doradzili. Myślę, że jak poćwiczysz i będziesz kontynuował pisanie tego tekstu, to wydawnictwa będą się bić o pomysł. Jest naprawdę oryginalny. Takich książek nam brakuje.
Dorzucę coś od siebie. ,,Była to cenna wskazówka, gdyż jego załoga prawdopodobnie w ogóle nie zdawała sobie sprawy z jego istnienia. '', staraj się używać jak najmniej zaimków. Nie wiadomo, czy to ''jego'' jest statkiem czy samym bohaterem, Edmundem. Po tym, jak opisujesz wygląd, jest Ci łatwiej używać zamienników.
Pozdrawiam.

echO pisze: Przynaję, jestem przewrażliwiony. Nie pierwszy raz taki przecinek widzę. WHYYYYYYY?! Co najwyżej mógłbyś postawić przecinek PRZED pulsar. Ale to już kwestia szkoły, a ja nie wiem, po co tak komplikować. Pulsar generował - i tyle, żadnego przestanku, nawet z tym dodatkowym opisem pulsara.
To samo ze statkiem kosmicznym i resztą.
(Przed "to" też z reguły nie stawia się przecinka)

Bardzo celne uwagi, ale na swoje usprawiedliwienie powiem, że ksiazkach nawet popularnych autorów interpukcja jest jakby dzikim zachodem.

Kochanov pisze: Dorzucę coś od siebie. ,,Była to cenna wskazówka, gdyż jego załoga prawdopodobnie w ogóle nie zdawała sobie sprawy z jego istnienia. '', staraj się używać jak najmniej zaimków. Nie wiadomo, czy to ''jego'' jest statkiem czy samym bohaterem, Edmundem. Po tym, jak opisujesz wygląd, jest Ci łatwiej używać zamienników.

Trafileś w samo sedno.

Z perspektywy kilku miesięcy powiem tak - mogłem to napisać dużo lepiej i dlatego nie będe się spieszył z drugim opowiadaniem.

Dziękuję Wam bardzo za uwagi.