Wybitna postać, polityk, artysta,
Patriota, mąż stanu, wyborny pianista.
Na całym świecie, nie tylko w Polsce,
Wszędzie słychać Twój piękny koncert.
Twoje wołanie.

Kiedy Wodroow Wilson wygłaszał przemowę,
Ty dumnie nad ludźmi podnosiłeś głowę,
Postawą swą walczyłeś nieuległą
O Polskę niepodległą.

Ty, Paderewski Ignacy Janie,
któryś Polskę wygrał na fortepianie,
U boku Piłsudskiego walczyłeś przeciw wrogom,
Wbrew wszelkim trwogom.

I przed zdobionymi złotem głowami
Grałeś i nikłe Państwo Polskie z zapór wyłamałeś.
To wszystko dzięki Tobie, Ignacy Janie,
Któryś swój wiwat zamienił w Powstanie
Wielkopolskie.

I wola, chęć walki nam nie zniknęła,
Gdy czarna chorągiew kresu Cię musnęła,
A pamięć o Tobie zawsze będzie z nami,
Między Polakami.

Zdradź proszę, droga Katarzyno, ille miałaś lat gdy to napisałaś?

Soma pisze: (pn 10 lip 2023, 21:12) Zdradź proszę, droga Katarzyno, ille miałaś lat gdy to napisałaś?

18

Po pierwsze, chyba nie jest to wiersz biały, bo ten nie posiada rymów, podobno. Poza tym, w samych rymach widzę pewną niekonsekwencję -- raz się rymuje, a raz nie. Myślę, że wiersz nastawiony na efektowną formę powinien przypominać figurę geometryczną, może mieć sylaby wyliczone "przy linijce", albo w jakimś ciekawym układzie. Tutaj jest dość swobodnie. Wersy krótkie, długie, raczej bez zabawy słowem. Strofy raz pięcio, raz czterowersowe i nie widzę w tym jakiegoś zamiaru. No, może poza ostatnim wersem strof, który narzuca pewien akcent. Nic poza tym.

Co do treści, wydaje się zrozumiała, czyli dla mnie na plus, ale nie czuję nasycenia ciekawymi środkami stylistycznymi. Raczej nuda, albo czegoś nie widzę.

Reasumując, tekst może i dobry na poziomie szkolnym, ale nie wyżej. W sam raz na podliz dla polonistki, jakiejś Twardowskiej.

Katarzyna0605 pisze: (pn 10 lip 2023, 19:15) Ty, Paderewski Ignacy Janie,
któryś Polskę wygrał na fortepianie,

To lepszy fragment.

Max pisze: (wt 11 lip 2023, 22:34) muje, a raz nie. Myślę, że wiersz nastawiony na efektowną formę powinien przypominać figurę geometryczną, może mieć sylaby wyliczone "przy linijce", albo w jakimś ciekawym układzie. Tutaj jest dość swobodnie. Wersy krótkie, długie, raczej bez zabawy słowem. Strofy raz pięcio, raz czterowersowe i nie widzę w tym jakiegoś zamiaru. No, może poza ostatnim wersem strof, który narzuca pewien akcent. Nic poza tym.

Co do treści, wydaje się zrozumiała, czyli dla mnie na plus, ale nie czuję nasycenia ciekawymi środkami stylistycznymi. Raczej nuda, albo czegoś nie widzę.

Reasumując, tekst może i dobry na poziomie szkolnym, ale nie wyżej. W sam raz na podliz dla polonistki, jakiejś Twardowskiej.

To tekst napisany bardziej z przymusu, więc szukać w słowach nie za bardzo mi się chciało, ale w sumie tak miało być - lekkie i zrozumiałe przez młodszych czytelników

Katarzyna0605 pisze: (śr 12 lip 2023, 11:41) To tekst napisany bardziej z przymusu, więc szukać w słowach nie za bardzo mi się chciało

- Zapytam więc wprost - czemu uznałaś, że warto go opublikować na portalu literackim, jako swój pierwszy utwór? Jakie były powody dla zaprezentowania się nam poprzez ten właśnie szkolny wierszyk ?

Sarah pisze: (śr 12 lip 2023, 12:00) - Zapytam więc wprost - czemu uznałaś, że warto go opublikować na portalu literackim, jako swój pierwszy utwór? Jakie były powody dla zaprezentowania się nam poprzez ten właśnie szkolny wierszyk ?

Jest to mój pierwszy wiersz pokazany światu. To w sumie od niego zaczęła się moja przygoda z pisaniem mniejszych i większych dzieł. Napisałam go na konkurs szkolny tak po prostu, a wyszło wielkie zaskoczenie, bo jednak wygrał. Dobre słowa ludzi też motywują, dlatego brnę dalej w poezję i prozę.

Katarzyna0605 pisze: (śr 12 lip 2023, 18:10) Dobre słowa ludzi też motywują, dlatego brnę dalej w poezję i prozę.

To prawda. Jednak jeśli ich tu szukasz, to wybrałaś sobie fatalny utwór do osiągnięcia tego celu. Pierwsze próby pisania zwykle są takie sobie, nawet jeśli wyróżniają się jak na szkolne standardy. Rozumiem sentyment ze względu na niespodziewaną wygrana, ale jak sama wspominasz wyżej: jego targetem są młodsi czytelnicy. Tych tutaj raczej ciężko uświadczyć.

Osobiście wolałabym poznać Cię i zapamiętać przez tekst, który uważasz za swój najlepszy, najbardziej unikalny czy najbardziej "Twój" w tym momencie.

Bo ten powyżej aż krzyczy nastawieniem nie chce mi się, ale muszę, to odwalę zadanie na kolanie. Ciężko podobny utwór szczerze pochwalić człowiekowi lubiącemu poezję. A jak możesz zgadnąć – takich na literackim forum w poetyckim dziale komentuje najwięcej. Oznacza to również, że osoby te oczekują zwykle czegoś więcej od poziomu szkolnego albo przynajmniej autentyczności oraz zaangażowania w tworzenie ze strony próbującego swoich sił na polu poetyki. I niestety, powyższy utwór nie cierpi na nadmiar żadnego z tych aspektów, delikatnie mówiąc... :ups: