Latest post of the previous page:

Przeraża mnie tu profesjonalizm, doświadczenie i fachowość pomimo amatorstwa...



Atmosfera owszem miła już samo tak liczne i ciepłe przywitanie mnie zaskoczyło.



Zazwyczaj na forach każdy kręci się wokół siebie, i mało kto wita nowicjuszy.

Dokładnie! Też zauważyłem to dziwne zjawisko, a przychodząc tutaj zostało się powitanym jak na królewskim dworze... no morze troche przesadziłem, ale fakt faktem, atmosfera jest tu szczególnie przyjazna

Jestem świnia. Nie zdążyłam się przywitać :oops: A więc witaj i grzesz talentem, co sobie będziesz żałować

Oj nie świnia.

Wina odkupiona, a raczej nadrobiona

Trzeba najpierw mieć czym grzeszyć... a mówic o sobie, że się posiada talent za wcześnie.

początkująca pisze:Imię Joanna, jednak ze względu na młody wiek - mam 16 lat - wolę,

gdy mówi sie do mnie Aśka ewentualnie Asia.

Joanna - zbyt poważnie.

Ja tam nienawidzę gdy ktoś mówi do mnie Aśka < wzdryga się z obrzydzeniem> od kiedy skończyłam lat 13. Dawno to już było. Moje koleżanki zawsze bawi, gdy słyszą jak najbardziej wtajemniczeni mówią do mnie : Joanno. Zawsze chciałam być inna.



Zaczynam czuć się staro. Cholerne 16-stki.

Witaj i nie przejmuj się niczym.

Joanna brzmi eleganco i dorośle.

A ja czuję się dzieckiem.

Hm za dwadzieścia lat może zechcę by tak do mnie mówiono



Na razie zostanę przy tej formie.

Ale miło spotkać imienniczkę.

I nie czuj się staro wiek to sprawa ciała i doświadczenia nie duszy. Ona ma swój wiek.

Ja też nie lubię jak się mówi do mnie Emilio.

Witam:)

Witaj



A co do imion, skoro już w tym temacie rozmowa się toczy, ze mną jest tak, ze zależy kto do mnie się zwraca. Przyjaciele mówią mi "Doro", i tak preferuję, jesli chodzi o pełne imię, to różnie... u jednych irytują mnie zdrobnienia typu: Dorotka, Dorocia, a u niektórych dziwnie brzmi mi zwyczajnie Dorota... to taka dygresja



Wiekiem się nie przejmuj, ja te 7 lat temu byłam nad wyraz "bogata wewnętrznie" i przelewałam wszystko na kartki pamiętnika... swoją drogą myśle, że pamiętnik to swietny sposób na ćwiczenie pisania...

Proszę was, nie narzekajcie na imiona czy zdrobnienia. Dagmara czy Mara? <przykłada palec do ust i myśli> taaaa, które jest mniejszym złem? <wali głową w ścianę>.

I to jest dobre, że chociaż rodzina i przyjaciele mówią tak, jak nam pasuje.



Arrianna - Dagmara to bardzo ładne imię i dość orginalne. Spójrz ile osób istnieje o imieniu Joanna.... eh pospolite.



A na pamiętnik niestety jestem zbyt leniwa.

I zawsze istnieje niebezpieczeństwo, że go ktoś pzeczyta.

Cześć!



Z Jarosławia? Ahh, jesteśmy niemalże sąsiadkami , masz ode mnie pozdrowienia z Rzeszowa

Witaj początkująca,

I ja dołaczam sie do grona ściskających. "Gaztka szkolna" powiadasz, hm? Ja też pisuję do czegoś takiego, tyle, że jestem na etapie "gazetki zakładowej". Nie wiem jak to u Ciebie wygląda, ale takie gazetki sa zwykle "upolitycznione" w większej lub mniejszej mierze. Jednak zawsze to jakaś forma kontaktu z pisaniem.



Miło, że jest tak wielu młodych o dojrzałym spojrzeniu na życie.

A co z tym pospisem Twoim? CHyba nie myślisz poważnie, że nie ma przyjciół? Ni chcę prawić morałów, ale zawsze jest ktoś komu na Tobie zalży. Trzeba tylko sie rozejrzeć.



Zbyszek

O Rzeszów, lubię to misto



Hm gazetka... tam są bardziej sprawozdania, kronika, krzyżówki... ja sobie zażyczyłam dwie strony na własność i tam robię co chcę (niestety jest cenzura).



A przyjaciół, tych prawdziwych nie ma.

Nigdy takich w rezczywistości nie spotkałam, jedynie w ksiązkach.

Ja się przyzwyczaiłam. Mimo wszystko mieszkało się tych kilka lat w Przemyślu.



Ech, teraz się zastanawiam, czy pozwolą mi namieszać trochę w gazetce w gimnazjum. Jak nie, to trudno. Zmówiłam się z koleżanką, najwyżej wydamy sobie własną. Ona będzie robić zdjęcia, ja pisać artykuły.