Na żabę

1
Pani Żaba myślała

Za głowę się chwytała

Po nosie się drapała

Aż wreszcie zakumkała:

- Panie Bocianie

Jadł Pan śniadanie?

Pan Bocian aż podskoczył

Wzrokiem po stawie zatoczył

Dziób w wodzie zamoczył

I wlepił w żabę oczy

- To oczywiste że nie

Skoro Pani jeszcze żyje!
Allouette, gentile allouette,

Allouette, je te plumerais.

Je te plumerais la tete... et la tete...

2
Seria wierszy wiosennych nam się posypała. Wesolutko, zgrabniutko, leciutko. Spokojnie można włożyć do dziecięcej czytanki o porach roku.
'ad maiora natus sum'
'Infinita aestimatio est libertatis' HETEROKROMIA IRIDUM

'An Ye Harm None, Do What Ye Will' Wiccan Rede
-------------------------------------------------------
http://g.sheetmusicplus.com/Look-Inside ... 172366.jpg

3
:D Podoba mi się :D Co prawda rytm to się tam pogubił z pięć razy po drodze, ale ogólnie na plus :)



Rzeczywiście lekko, wiosennie i zabawnie :D Uśmiechnęłam się :D
"To, co poczwarka nazywa końcem świata, reszta świata nazywa motylem." Lao-Cy, Księga Drogi i Cnoty

"Litterae non erubescunt." Cyceron

4
No rzeczywiście za treść 6 ale za rytmikę pała :D. Tez się uśmiechnąłem przy tym tekście a to duży plus bo mi się to rzadko zdarza . Poza tym ktoś sie w końcu nade mną zlitował i wrzucił coś KRÓTKIEGO i lekkiego :D.
żyć wedle chęci lub wcale nie żyć .

5
No treść swobodna i wesoła ale... może faktycznie dziecku można by przeczytać chcąc utrwalić stereotyp o żabach jako głównym pokarmie bociana :P ale jeśli już pisać tak błaho to ładniejszym stylem. Gubienie rytmu to raz a jeszcze gorsze jest zupełne jego zatracenie podczas pointy i akurat w tym momencie, który ma zostawić dobre wrażenie nie ma już ani rytmu ani rymów ani niczego ciekawego.
Te nie pachnące żadnym nozdrzom -
cudowne, purpurowe kwiaty;
ta woda, której nikt nie pije,
ten wiatr nad pustką mgieł skrzydlaty...

...och! tam jedynie dusza żyje!

7
:) Cinn (Łasic) mnie ściągnęła ;)
Te nie pachnące żadnym nozdrzom -
cudowne, purpurowe kwiaty;
ta woda, której nikt nie pije,
ten wiatr nad pustką mgieł skrzydlaty...

...och! tam jedynie dusza żyje!
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja rymowana”

cron